10. In Search Of The Miraculous - DESPERATE JOURNALIST
(Fierce
Panda)
«Συνεχίζει την γλυκόπικρη ανεξάρτητη ποπ πορεία του σχήματος κατακτώντας ένα ακόμα επίπεδο ωριμότητας. Ο τίτλος σύμφυτος με την φιλοδοξία του σχήματος για έναν μεγάλο, βροντώδη εξωτερικά αλλά μελωδικό, ονειρικό, συναισθηματικό εσωτερικά ήχο είναι απόλυτα επιτυχημένος με το αποτέλεσμα του φετινού τους άλμπουμ. Τα δέκα τραγούδια του διακρίνονται για την παθιασμένη τους ένταση, την χαρακτηριστική, αλλά και τόσο κοντά στον Morrissey, φωνή της Jo Bevan,την ογκώδη μετά πανκ ρυθμική πλευρά, τις φλογισμένες κιθάρες, τις τεράστιες, χαρακτηριστικές μελωδίες και τον λυρισμό του στις περισσότερο εύθραυστες στιγμές του. Επίσης για την Jo Bevan η αναζήτηση αυτή ''αντικατοπτρίζει και την αναζήτηση ελπίδας και αγάπης, τολμώντας να φτάσει ακόμα και στο απρόσιτο''
Θα
ήταν ανώφελο να περιγράψουμε κάθε
τραγούδι ξεχωριστά, λόγω της συγκεκριμένης
δομής τους. Όμως κάθε ένα είναι και μια
τρικυμία συναισθημάτων που αποδίδεται
με ήχο και ποίηση. Οι αποχρώσεις είναι
πολλές και η αποτύπωση τους είναι αρκετά
γλαφυρή ηχητικά. Κάποιοι παίζουν με
τον ήχο των οργάνων τους αλλά κάποιοι
αφού βρουν το πλαίσιο για το πώς θα
εκφράζουν με ήχους τα συναισθήματα
τους οδηγούνται από αυτά και στο τέλος
η ψυχή επικρατεί της φόρμας. Απελευθερώνεται
μέσω της φόρμας. »
Να λοιπόν γιατί αυτό το άλμπουμ είναι το πιο αγαπημένο μου indie άλμπουμ της χρονιάς. Γιατί πέρα από τον σαρκασμό, την εφηβική τσαντίλα, την δηθενιά, τον κομπασμό, την εικόνα και το ύφος του στυλ, υπάρχει η παλιά, καλή αρετή της indie. Αυτή που γλεντά κάθε μελαγχολία, αυτή που εννοεί ότι δεν υπάρχει επανάσταση αν δεν υπάρχει πρώτα αυτοδιάγνωση.
Ήταν επόμενο αυτό το άλμπουμ να έχει τεράστια σημασία για την παρηκμασμένη indie Βρετανική σκηνή που αυτή τη δεκαετία έφτασε στο ναδίρ της και ευτυχώς φέτος με τους δίσκους που είδατε πιο κάτω και κορωνίδα το συγκεκριμένο άλμπουμ δείχνει, αν όχι σημάδια επανάκαμψης, τουλάχιστον σημάδια ελπίδας.
Ένα μεγάλο μπράβο στη τετράδα των DESPERATE JOURNALIST που από την αρχή της χρονιάς έδειξαν ότι έφτασαν σε βαθμό ωριμότητας όσο κανένα αντίστοιχό τους. Κρίμα βέβαια που αγνοήθηκαν από παντού...Αλλά Το Σπίτι πάντα ήταν, είναι και θα είναι λίγο διαφορετικό από τα άλλα και γι΄αυτό φιλόξενο για τέτοιες μπάντες...
Σχόλια