Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Music that mattered_The 2020 Annual report_Phase 1_120 Albums_ 41-45

 


41. Alles In Allem - EINSTÜRZENDE NEUBAUTEN (Potomak)



Έχοντας μετανοιώσει που εγκατέλειψα τους E.N. Μετά το ''Haus Der Luege'' αγνοώντας τις επόμενες ηχογραφήσεις τους μέχρι το 2010, μου ήταν κάτι σαν πολιτιστικό σοκ να τους βλέπω στη σκηνή το 2010 σε ένα κατάμεστο Fuzz από οπαδούς τους που είχαν τεράστιο πλεονέκτημα σε σύγκριση με μένα..

Έκτοτε δεν έχω καμμία δεύτερη σκέψη σχετικά με το ότι είναι ένα γνήσιο Γερμανικό πολιτιστικό επίτευγμα και ότι θα πρέπει να είναι απέναντι σε αντίστοιχους κλασσικούς Γερμανούς. Το φετινό τους άλμπουμ αποδεικνύει 40 χρόνια ανοδικής πορείας όχι σε δημοτικότητα, χρήμα ή κάτι παραπλήσιες βλακείες του μουσικού mainstream αλλά σε καλλιτεχνική ενόραση, ωριμότητα και φώτιση. Πρόκειται για ένα κλασσικό άλμπουμ στο ύφος του σχήματος τα τελευταία 25 χρόνια τουλάχιστον, με συμπαγείς, στέρεους, γήινους παλμούς που συνθέτουν ένα μοναδικό ηχητικό πεδίο δύσκολο να επιτευχθεί από άλλους και να μην ακούγεται «τσίγκινο» και ένα μουσικό διευθυντή (Blixa) που για άλλη μια φορά είναι η ζωντανή απόδειξη ενός καλλιτέχνη που ποτέ δεν χρειάστηκε κονσερβατουάρ για να εκτινάξει τη δημιουργικότητα του στα ύψη. 40 χρόνια καριέρας συνοψίζονται σε ένα καινούριο άλμπουμ που ταιριάζει στον εσώτερο φόβο του σήμερα και την αβεβαιότητα της εποχής. 

Μπορεί η δεκαετία του '80 να μην ήταν τελικά τόσο παρακμιακή. Η μεγάλη παρακμή ίσως να είναι αυτή που ζούμε σήμερα και γι' αυτό η επιθετικότητα, ο μηδενιστικός σαματάς των πρώτων ημερών του σχήματος έχει γίνει ένα περισσότερο συγκεντρωμένο όραμα, περισσότερο ενορατικό, που εκφράζει τη θλίψη αλλά και την ψυχραιμία για έναν κόσμο σε κατρακύλα.....

Είναι μια εποχή που μετράμε τους φίλους μας και οι E.Z. είναι πολύ φίλοι μας και ένα από τα πιο αξιόπιστα σχήματα που μπορεί κάποιος να στραφεί σε ώρα τρικυμίας.....

 

  

42. Find The Sun – DERADOORIAN (ANTI-)

«
Inspired by the freedom of Can and the singing style of Damo Suzuki, as well as the influence of Indian spirituality on free jazz masters like Pharoah Sanders and Sun Ra, Deradoorian gravitates to transportive, shamanic sounds on Find the Sun, wielding bells, flutes, and gongs in service of a rock record guided by the spirits. Most of the songs were written with the drum parts first, using drone elements to ground the compositions and allow her the security to be able to take bigger risks. »

Η Angel Deradoorian, έπαιζε μπάσο στους Dirty Projectors για πέντε χρόνια και μετά την αποχώρηση της συμμετείχε σαν guest μουσικός σε διάφορα σχήματα και πρότζεκτ (U2, Avey Tare, Flying Lotus) ενώ παράλληλα κυκλοφορούσε και τις δικές της συνθέσεις σαν DERADOORIAN. Ως σήμερα έχει 3 θαυμάσια e.p. και 2 άλμπουμ. Το ''Find The Sun'' δεύτερο, κορυφαίο της ως τώρα και ουσιαστικά ένα σπουδαίο σημείο της μετέπειτα καριέρας της έχει να κάνει με την αναζήτηση και την εξερεύνηση.

Σαν κόνσεπτ είναι αυτός ενός διπλού δίσκου (όπως κυκλοφορεί στη φυσική του υπόσταση) χωρισμένου σε πλευρές για να:

« ...helping guide the listener through its various twists and turns. The connecting thread is the theme of internal exploration, reaching for the best version of yourself. »

Overall, a lot of these songs are about trying to reach yourself - how to be your most
brilliant self,” Deradoorian says. “...because we come from a culture that doesn't actually support this. We are so deeply programmed to obey societal boundaries that we don't even know the power we contain within.”

Δεν είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς τα «κεφάλαια» βέβαια, συνολικά όμως αποκαλύπτεται ένα άλμπουμ που διακατέχεται από υψηλή πνευματικότητα, εξαιρετική ρυθμική αγωγή, φωνητικά που τραγουδάνε για τη δύναμη του εαυτού αλλά αποκαλύπτουν και τα ψυχικά τραύματα τα οποία έπρεπε να ξεπεράσει η Angel σε κάποια φάση της ζωής της με τη βοήθεια της Vipassana:

«Deradoorian’s own journey was dramatically guided by a 10-day Vipassana meditation retreat that helped her reground after a prolonged period of trauma, and led to an album that serves as a massive deconstruction of her own psyche—her own reality. Working through her anxieties, depressions, and fears, she reconstructs her sense of self through a gentle way of reevaluating what she believes in. These themes loom large on Find the Sun, and are rooted in the practices from that Vipassana retreat; the relationship between the mind and body, and being able to expand the scope of how we think or listen based on our body’s state in any given moment. »

Έχοντας κατά νου τα παραπάνω, το ''Find The Sun'' είναι ένα άλμπουμ που μπορεί να ποδοπατηθεί από τα σύγχρονα ποπ ινδάλματα, την υλιστική γενιά Ζ της δεκαετίας μας και τις πνευματικές και πολιτικοκοινωνικές της ψευδαισθήσεις αλλά είναι κι ένας δίσκος που προσφέρει μουσική για να ξεπεράσει κανείς τη ρηχότητα και να νοιώσει ψυχική αλληλεγγύη. Δίσκος παλαιών αλλά κλασσικών μουσικών αρχών και δίσκος που το τελευταίο και το πιο ισχυρό σε εσωτερική ένταση κομμάτι το ονομάζει ''Sun'' που από μόνο του είναι δείγμα ότι η καλλιτέχνιδα ελέγχει όλη την πορεία και έχει την Ελπίδα και τη δημιουργική ένταση του σκοταδιού ισχυρά μονοπάτια για την τελική κατάληξη που είναι μόνο η βελτίωση της Ύπαρξης..


 

 43. The Don Of Diamond Dreams – SHABAZZ PALACES (Sub Pop)

Από την πρώτη φορά που τους άκουσα έχουν μείνει στις πρώτες θέσεις των προτιμήσεων μου με κάθε άλμπουμ που κυκλοφορούν. Πιστεύω ότι όταν προσγειωθούν στην Γη θα σταματήσω να τους ακούω. 

Το ''The Don Of Diamond Dreams''  είναι ακόμα ένα δείγμα ύψιστης funk και hip hop πνευματικότητας. Χαλαρό, με πολλά ψήγματα χιούμορ αλλά και φιλτραρισμένες επιρροές από τη νεότερη γενιά του χιπ χοπ εξ' αιτίας της συμμετοχής του Lil Tracy του γιου του Ishmael Butler.

Αρχιερείς ενός Ονειρικού και άυλου Ηχητικού πεδίου της ιδεώδους soul/funk/rap μουσικής ηπείρου συνεχίζουν να με συγκινούν και το 2020, κρατώντας τα σκήπτρα και τις μαγικές ηχητικές φράσεις πιο γερά από ποτέ. 

 

 44. Song Machine, Season One_Strange TimezGORILLAZ

(Parlophone)


Είναι αξιοθαύμαστο πως εδώ και είκοσι χρόνια ο Damon Albarn με το υπερ ποπ σχήμα του συνδέει κάθε φορά τα τρέχοντα μουσικά ρεύματα αλά και πόσο στέρεα σε δομή και αισθητική τραγούδια φτιάχνει επωφελούμενος και τις διάφορες αισθητικές αλλά και τους συνεργάτες του. Είναι αξιοθαύμαστη η τρισδιάστατη λαμπερή αισθητική που υπάρχει σε κάθε άλμπουμ του σχήματος ακόμα και στις συνθετικά μέτριες στιγμές του.

Το φετινό άλμπουμ έχει μυριάδες συνεργασίες και ήχο που συνδέει αρμονικά τα παρακλάδια του σύγχρονου hip hop, του new wave, του funk, τις πιο παραδοσιακές αφροκεντρικές επιρροές, την ηλεκτρονική ποπ κλπ σε ένα ενιαίο ηχητικό πρόσωπο. Ανήκει στα καλύτερα άλμπουμ που έχει ηχογραφήσει το σχήμα αυτό. Ένα υπέρλαμπρο, μοντέρνο και κυρίως, κατασταλαγμένο ποπ άλμπουμ που δείχνει τα χιλιόμετρα των μουσικών που το δημιούργησαν. Είναι άλμπουμ μουσικών που αρνούνται να γεράσουν....

 

 45. It Is What It Is – THUNDERCAT (Brainfeeder)


Ολοένα και πιο γνωστός και πιο δημοφιλής γίνεται αυτός ο Καλιφορνέζος μουσικός που δημιουργεί αυτό το πολύ κομψό ηχητικό στυλ από funk, κοσμική σόουλ, jazz, ποπ και ψυχεδελική σόουλ.

''Είναι αυτό που είναι'' ονομάζεται ο τέταρτος προσωπικός του δίσκος του Stephen Burner ως THUNDERCAT, που ίσως και επίτηδες λειτουργεί σαν οδηγία χρήσης της ακρόασης του.

Δεν μπορούμε ωστόσο να μην παρατηρήσουμε τις επιρροές, το πόσο στυλάτα περιπλέκονται μεταξύ τους αλλά και την τελική επίγευση ψυχικής ευφορίας που αφήνει στον ακροατή έστω και αν όπως έγραψαν κάποιοι είναι κατώτερο το προ τριετίας ''Drunk'' (no. 87 για το 2017). 

Ο τίτλος είναι για να ΜΗΝ γίνονται συγκρίσεις με τα προηγούμενα εις βάρος της ακρόασης και αυτό θα ήταν μια πονηρή χειραγώγηση ενός μέτριου καλλιτέχνη αλλά στην περίπτωση του THUNDERCAT είναι το νόημα του άλμπουμ. Μένουμε στην χαλαρή διάθεση και ομορφιά του άλμπουμ γιατί η μουσική που περιέχει στέκει και αντέχει περισσότερο από τις εγκεφαλικές αναλύσεις που προκαλεί. 

Κάθε αεράτη-στρατοσφαιρική, διαφανής- σόουλ μελωδία επενδύεται από θαυμάσιες μπασογραμμές αλλά το αποτέλεσμα είναι ελαφρύ σαν πούπουλο. Πνευματικά αναβαθμισμένο, μουσικά κομψό και σε επίπεδο ακροάσεις δεν θα κουραστείτε να ακούτε.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας υπαρξιακή

MRKTPLC

  Οι εκπλήξεις από την  Yodashe   συνεχίζονται. Δεν πρόλαβε καλά καλά να «ζεσταθεί» η μουσική δραστηριότητα του 2024 και στις 10.1 κυκλοφόρησε ένα καινούριο τραγούδι που ηχητικά διαφοροποιείται από τα προηγούμενα γιατί χρησιμοποιείται για πρώτη φορά ένα αρχαίο αλλά ξακουστό συνθ, το EDP Wasp,  που  τον ξεχωριστό βομβίζοντα (σαν σφήκα_ wasp ) ήχο του τον έχετε σίγουρα ακούσει σε ηχογραφήσεις γνωστών καλλιτεχνών (808 State, Dave Holmes, Vince Clarke, Nick Rhodes (Duran Duran), WhiteHouse and Add N to (X) ή ακόμα και πολύ underground (ειδικά όσοι ασχολείστε με την ηλεκτρονική μουσική της μετά το πανκ εποχής.  Το ''MRKTPLC'' κρατά μόνο 2 λεπτά και 39 δευτερόλεπτα αλλά έχει αρκετά ενδιαφέρουσα δομή καθόλου συμβατική για το συγκεκριμένο συνθ. Είναι πολύ μοντέρνα η αντίληψη για να θεωρηθεί minimal synth αλλά είναι και ο υποβλητικός ήχος του συνθ που βγάζει τη σύνθεση εκτός σύγχρονου χρονικού πλαισίου. Αυτό όμως που είναι σίγουρο είναι ότι για τις προδιαγραφές μας είναι ένα ξ