11. American Head – THE FLAMING LIPS (Warner_Bella Union)
Θεωρώ ότι είμαι οπαδός τους αφού μου αρέσουν πολύ, ακόμα και οι δίσκοι τους που κυκλοφόρησαν μεταξύ 2005-2018, οι οποίοι έχουν αμφισβητηθεί από τους οπαδούς που είναι μόνιμα «καρφωμένοι» στο ''Yoshimi Battles The Pink Robots'', το τελευταίο άλμπουμ που είχε σημασία για την χιπστεροalternative κοινότητα.
Το φετινό τους ''American Head'', επιχειρεί να «ξεκαρφώσει» τους οπαδούς εκείνους. Οι μελωδίες παίρνουν το πάνω χέρι, οι ενορχηστρώσεις πιο ονειρικές από ποτέ, κάθε παραξενιά με τους ρυθμούς είναι απούσα και η μπάντα ακούγεται σαν σε κατάσταση φωτισμένης ηρεμίας, σαν να ήταν ο επόμενος δίσκος τους, η αναγωγή σε επόμενο επίπεδο ύστερα τα ''The Soft Bulletin'' και ''Yoshimi...''.
Οι μπαλάντες τους είναι μικρές κοσμικές συμφωνίες / επικλήσεις για την μεγάλη Θεά Ομορφιά ώστε να απλώσει τη Χάρη της σε όλη τη δυστυχία, μιζέρια και παρακμή της ανθρώπινης Ύπαρξης του 21ου αιώνα. Χωρίς να μετακινούνται από τον αισθητικό τους πυρήνα έχουν φτάσει σε ένα είδος τελειοποίησης του που ακτινοβολεί πλέον σε περίοπτη θέση στο indie και alternative διάζωμα.
Το ''American Head'' το χρειάζεται αυτή την εποχή και η Αμερική αλλά και όλος ο υπόλοιπος Δυτικός κόσμος. Είναι μια Όαση στη σαπίλα.
Σχόλια