9. The Passion Of – SPECIAL INTEREST (Thrilling Living_Night School)
Η πρώτη σκέψη όταν ακούει κανείς « μουσικός από τη Ν. Ορλεάνη» είναι η γραφική εικόνα ενός bluesman σε σκοτεινά μπαρ, πολύ αργά το βράδυ κλπ.
Όχι πια.
Οι SPECIAL INTEREST και μία αρμάδα από σχήματα που παίζουν σε απόμερα σκοτεινά κλαμπ dark wave, σκληρή electronica κλπ. αναλαμβάνουν να δείξουν ένα περισσότερο ζωηρό και θερμό μουσικό ρεύμα που συμβαίνει τώρα εκεί.
Το ντεμπούτο του σχήματος, το πυρακτωμένο '' Spiraling'' e.p. του 2018, ήταν ένα μεταπανκ δυναμιτάκι, που λες και το έσκασε από τη Μ.Βρετανία του 1979-1983 και μια υπόσχεση για το τι ακριβώς θα συνέβαινε σε αυτή τη δεύτερη κυκλοφορία τους.
Το ''The Passion Of '' δεν κρατά ούτε μισάωρο και ηχητικά είναι έχει πιο πλούσια και ισχυρότερη σε ένταση παραγωγή από το ντεμπούτο τους e.p.
Η μουσική τους παλέτα εκτός από punk και post punk έχει εμπλουτιστεί με electropunk και industrial techno αποχρώσεις. Τα τραγούδια του άλμπουμ κινούνται σε σκοτεινούς, οργισμένους τόνους, με ισχυρούς ρυθμούς, κιθάρες που ζωγραφίζουν τις διαθέσεις και παθιασμένα φωνητικά, όλα για να χορευτούν μέχρι τελικής πτώσεως σε συναυλίες και κλαμπ.
Δεν στέκονται στη φόρμα, δεν αντιγράφουν, δεν προσπαθούν να παίξουν όπως οι επιρροές τους. Διατηρούν τη φόρμα μόνο και μόνο για να συγκρατήσει το πάθος και την οργή τους σε κανάλια που μπορούν να κατανοηθούν και να επικοινωνήσουν με μια καινούρια γενιά αλλά και να βγάλουν από την κατάψυξη τη ροή του αίματος στους παλαιότερους ακροατές. Αυτό που πρέπει δηλαδή να είναι το σύγχρονο ροκ εν ρολ, το σύγχρονο πανκ. Ένα αισθησιακό σφυροκόπημα νεότητας.
Η ένταση και η αδρεναλίνη είναι στα σωστά ύψη, δηλαδή πολύ ψηλά και είναι το κατάλληλο άλμπουμ για μια νεότερη γενιά για να κατανοήσει τι θα πει έντονα και ζωηρά χρώματα σε μία γκρίζα εποχή. Τι θα πει έξαψη και παθιασμένη ενέργεια.
Εκτέθηκα στη μουσική τους από το καλοκαίρι που μας πέρασε και ως τώρα δεν έχω ακούσει κάτι από το είδος τους που να συναγωνίζεται την έξαψη, τη δύναμη και τη φρεσκάδα του. Δεν ξέρω αν θα έχουν μέλλον, προσωπικά αυτό το άλμπουμ γράφει ιστορία για την πρώτη χρονιά της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα γιατί δεν ακούγεται στιλιστικά οργισμένο αλλά οργισμένο εντελώς. Χωρίς στυλ, χωρίς τσιτάτα. Απαιτεί αγάπη, προσοχή και σημασία. Ακόμα και αν δεν του τη δώσει κανείς αυτό θα ηχεί πάντα με την ίδια ένταση και το σχήμα θα παίζει στο κόκκινο μέχρι να το διαλύσουν μόλις η έξαψη φύγει.
Γι΄αυτό λοιπόν όσο η φωτιά είναι αναμμένη καείτε μαζί τους..
Σχόλια