Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Music that mattered_The 2020 Annual report_Phase 1_120 Albums_6

 


6. Heaven To A Tortured Mind - YVES TUMOR  (Warp)



Η μουσική του Sean Bowie, από τις πρώτες του ηχογραφήσεις μέχρι την τωρινή του, είναι ένα εξελικτικό zoom out. Από τις αφηρημένες συνθέσεις των πρώτων του άλμπουμ μέχρι τις στέρεες και συγκεκριμένες του φετινού.

Αν στο ''Safe In The Hands Of Love'' (νο.2, 2018) πρωτοακούσαμε μια εκθαμβωτική σχεδόν αλλαγή σε ένα πολυσχιδές μετα-φανκ, μετα-ποπ, μετα- ή και -ποπ οτιδήποτε, στο ''Παράδεισος Για Ένα Βασανισμένο Κεφάλι'' ανακατεύει την τράπουλα και πάλι, ο φακός κάνει άλλο ένα εντυπωσιακό zoom-out και αποκαλύπτεται ένα άλμπουμ που συναγωνίζεται μόνο το μουσικό εξελικτικό μοντέλο του Yves Tumor αλλά ταυτόχρονα χαμογελά ειρωνικά σε όλα τα ποπ άλμπουμ που θεωρήθηκαν ότι έπρεπε να παγιωθούν στην πρώτη θέση των προτιμήσεων. Τα τραγούδια του διαθέτουν ευφάνταστες ενορχηστρώσεις, με γραμμικά ρυθμικά στοιχεία αλλά και ανισόπεδες μελωδίες, χαοτικές στρώσεις κάτω από τις μελωδίες αλλά όχι ώστε να πνίγονται τα ποπ στοιχεία μέσα τους. Το άκουσμα είναι ασυνήθιστο αλλά ταυτόχρονα οικείο. Υπάρχουν αρκετά πράγματα να ανακαλύψει κάποιος αλλά η βασική γραμμή που μένει είναι αυτή που κερδίζει τις εντυπώσεις.

Περιλαμβάνει ηχητικά θραύσματα από hard rock (Uriah Heep) μέχρι και από το Metal Gear Solid αλλά δεν είναι πνιγμένο στα σάμπλ. Η γαρνιτούρα είναι όση χρειάζεται για να τονίσει τις μετα-A.R.KANE μελωδικές εκφράσεις και την χαλαρή ερμηνευτική ικανότητα του καλλιτέχνη. Περιλαμβάνει ένα από τα ωραιότερα ερωτικά τραγούδια της χρονιάς (Kerosene) που προέρχεται από άλλες δεκαετίες αλλά όπως και οι υπόλοιπες συνθέσεις η αύρα του παρελθόντος υποχωρεί στην ηχητική φρεσκάδα και στην ολοένα και πιο ελαστική και διαμορφωμένη άποψη του καλλιτέχνη για τη μουσική του σήμερα.

Το ''Heaven To A Tortured Mind'' θα μπορούσε να ονομάζεται ''ΜetaMusic For A New Century''. Είναι το φανκ που μου αρέσει να ακούω, η σόουλ απαλλαγμένη από τη μαρμελάδα, η ποπ που πλέει στην τρικυμία, το new wave χωρίς τη μαυρίλα και ίσως να οδηγηθώ σε ακραίες μεταφορές οπότε ας αρκεστούμε ότι ο δίσκος είναι πραγματικά ένα διαμάντι που δικαίως είχε κριτική αποδοχή αλλά σίγουρα όχι αυτή που του αρμόζει.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...