Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Music that mattered_The 2020 Annual report_Phase 1_120 Albums_14

 


14. Ghetto Kumbé – GHETO KUMBÉ (ZZK)


Οι Ghetto Kumbé μεγάλωσαν στις ακτές της Καραϊβικής, από την πλευρά της Κολομβίας και δημιούργησαν το σχήμα στην Μπογκοτά.

Μετά από δύο πολύ καλά e.p. το πρώτο τους ομώνυμο άλμπουμ κυκλοφόρησε το καλοκαίρι από την Αργεντίνικη ZZK και περιλαμβάνει συνθέσεις που στηρίζονται στη μουσική κληρονομιά της Κολομβίας και της Καραϊβικής αλλά και ρυθμούς που προέρχονται από την Αφρική.

Οι στίχοι είναι πολιτικοκοινωνικού περιεχομένου με σαφείς αναφορές στην Δυτική σήψη και διαφθορά φαινόμενα που σαν Κολομβιανοί μπορούν να γνωρίζουν από πρώτο χέρι. Σε σύγκριση με ανάλογα άλμπουμ είναι το πιο ευαισθητοποιημένο άλμπουμ που ακούσαμε φέτος. Αν και κάτι ανάλογο είχε μεγαλύτερη ανταπόκριση (SAULT), το ντεμπούτο των Ghetto Kumbé ακούγεται και πιο μαχητικό και πιο ακριβές.. 

Μουσικά το άλμπουμ είναι σε μόνιμη ρυθμική εγρήγορση και μάλιστα μέσω του χορού οι 3 Κολομβιανοί θέλουν να δημιουργήσουν μια παγκόσμια κοινότητα, όπου η οικογένεια, οι φίλοι και οι ξένοι συναντιούνται μέσω της κοινής αγάπης τους για τη μουσική. Χρησιμοποιώντας μουσικά μοτίβα από την ακτή της Κολομβιανής μεριάς της Καραϊβικής και της Αφρικής, όπως η gaita, τα τραγούδια κλήσης και απόκρισης και μια σειρά από ντραμς και ρυθμούς, οι Ghetto Kumbé δημιουργούν ένα Afro-φουτουριστικό ηχητικό τοπίο με στίχους που παρακινούν, ανεβαίνουν και εμπνέουν.

Ανεξάρτητα με τις χρήσιμες πληροφορίες που μας δίνει το δελτίο τύπου, η ρυθμική φλόγα του άλμπουμ είναι συνεχής, έχει το αρχέγονο μέσα της, μας πείθει ότι οι προθέσεις τους είναι ειλικρινείς και ότι η μουσική τους δεν είναι απλό φολκλορ ή τεκνοχίππικη γραφικότητα, θέλει να κάνει τον πλανήτη να χορεύει με τους ρυθμούς τους και αν αυτά τα ακούτε βερεσέ, σας μένει το ντεμπούτο της χρονιάς με εξαιρετική παραγωγή και δύναμη. Βάλτε το τέρμα και ξεχάστε ότι σας είπα...


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom