Σήμερα μπαίνουμε στην τελική πενηντάδα.
46. Screen Violence - CHVRCHES (Universal Music)
Το καλύτερο τους άλμπουμ. Αυτό που προσπαθούσαν να περάσουν και το κατάφεραν καλά και με επιτυχία στη δεκαετία του '10 έρχεται στην περισσότερο ώριμη, συγκεντρωμένη και ουσιαστική του κατάσταση σε αυτό το άλμπουμ που τους εισάγει στη νέα δεκαετία με αξιώσεις.
Η υποβόσκουσα μελαγχολία σε συνδυασμό με την λαμπερή και γεμάτη παραγωγή είναι η ποπ στα καλύτερα της για το 2021. Δεν χρειάζονται περαιτέρω σχόλια.
47. Human Safari - ORA THE MOLECULE (Mute)
Θα το τολμήσω να υποστηρίξω ότι η συνθέτρια, παραγωγός, σκηνοθέτης Nora Schjelderup που στον ελεύθερο χρόνο της ηχογραφεί με το γκρουπ της ORA THE MOLECULE, πρόκειται για μια πιο αεράτη και ελαφριά έκδοση της LYKKE LI και λάτρη της ποπ φόρμας που γνωρίζει πως να την αξιοποιεί χωρίς να την προσγειώνει σε κάτι προσωρινό.
Τα τραγούδια του ντεμπούτου της άλμπουμ έχουν το ρεφρέν να λειτουργεί ως το αποκορύφωμα της σύνθεσης χωρίς να παγιδεύει τον ακροατή γιατί μπορεί να αναδείξει και το πλέγμα πίσω από τη σύνθεση. Απλό και υποστηρικτικό που βάζει τον ακροατή σε πειρασμό για συνεχείς επαναλήψεις. Επίσης τα πολυφωνικά μέρη και τα αφρικάνικα κρουστά δεν χρησιμοποιούνται σαν απλή διακόσμηση αλλά ως στοιχεία που που ενδυναμώνουν και ανυψώνουν τη σύνθεση.
Το ντεμπούτο της άλμπουμ είναι μια ανάσα ελευθερίας, ένα πειθαρχημένο ποπ έργο για τη φύση αλλά και για την έννοια « άνθρωπος και κοινότητα».
48. Agor - KORELESS (Young)
Αυτό είναι το ντεμπούτο άλμπουμ του Ουαλλού Lewis Roberts, δέκα χρόνια μετά από την κυκλοφορία του πρώτου του σινγκλ!
Παράλληλα με το μοναδικό e.p. και τα δύο σίνγκλ που ακολούθησαν μέχρι το ''Agor'', έκανε παραγωγή και έγραφε για τις FKA TWIGS και Rita Ora.
Το ''Agor'' είναι ένα ηλεκτρονικό επίτευγμα με συγκρατημένες δυναμικές, εγκράτεια από ρυθμικές εκρήξεις, μια συνεχόμενη αίσθηση ότι η σύνθεση θα ξεσπάσει στο επόμενο δευτερόλεπτο χωρίς όμως να γίνεται ποτέ αυτό.
Κάθε σύνθεση κρατά τεταμένες τις αισθήσεις και το αυτί παρακολουθεί κάθε αλλαγή ρυθμού ή ηχοχρώματος.
Αυτό αναγκαστικά θέτει το άλμπουμ στην κατηγορία ''Να μην το ακούω κάνοντας δουλειές'' αλλά δίνει την απόλαυση να ακούσει κανείς όλες τις λεπτομέρειες. Και εκεί κρύβεται η εσωτερική ομορφιά και η διαφορά του άλμπουμ από ανάλογες κυκλοφορίες. Δεν παραμένει ένα κλινικό, ψυχρό ηλεκτρονικό άλμπουμ. Παραμένει ένας δίσκος μικροηλεκτρονικής γοητείας με το ένστικτο να οδηγεί την επιδεξιότητα, την απόλυτη επικοινωνία με τις ρυθμικές συχνότητες με την ακροαματική ευεξία και αίσθηση περιπέτειας.
49. To See The Next Part Of The Dream - 파란노을(PARANNOUL) (Longinus Recordings)
''I can't give you a sweet word of consolation. I can't say "It's gonna be okay someday".
I just hope there will be more active losers like me in the world.''
Looser ή όχι, ο μουσικός που κρύβεται πίσω από το μουσικό αυτό όχημα που ονομάζεται ''Μπλε Ηλιοβασίλεμα'' δεν αποκαλύπτει όνομα και κυρίως δεν θέλει να μάθουν οι γονείς του ότι ασχολείται με τη μουσική. Είναι αρκετά ντροπαλός και πιστεύω ότι είτε δεν έχει τελειώσει το σχολείο είτε μόλις έχει αποφοιτήσει. Το ''Να δεις το επόμενο κεφάλαιο του Ονείρου'' είναι το δεύτερο άλμπουμ του και όταν αναφέρει τους CAR SEAT HEADREST σαν επιρροή του τον πιστεύω αν και του δίνω συγχαρητήρια που τον έχει ξεπεράσει κιόλας με αυτό το άλμπουμ. Η ηλεκτρική αύρα των συναισθηματικών τραγουδιών αυτού του άλμπουμ παραπέμπει τόσο σε Βρετανικά όσο και Αμερικάνικα σχήματα του shoegaze, της κιθαριστικής ποπ αλλά και το ανεξάρτητου ροκ της δεκαετίας του' 80, μόνο που δεν παραμένει μια στυλιστική αναφορά αλλά μέσο για να βγουν όλες οι πίκρες αλλά και η σκοτεινή σκιά του συνθέτη που εικάζω ότι «δρα» μόνος του. Μέσα σε μία ώρα βρίσκω τον εαυτό μου να λιάζεται αβέβαιος κάτω από τον Ανοιξιάτικο ήλιο των αρχών της δεκαετίας του '90 αλλά και να λιώνει τα αυτιά του μεσάνυχτα κάπου στις αρχές της δεκαετίας των '10 με όλη αυτή την τρικυμία της αμερικάνικης shoegaze αναβίωσης. Ταυτόχρονα μας κάνει ξεκάθαρο αυτό που δηλώνει στο τέλος του δελτίου τύπου του και που χρησιμοποιήσαμε σαν εισαγωγικό σε αυτή τη μικρή αναφορά.
okay, σίγουρα όχι αλλά τουλάχιστον η ηλεκτρική θαλπωρή του άλμπουμ είναι αναπάντεχα, μία συναισθηματική χείρα βοηθείας. Η εκτίμηση μου και η πίστη στην αξία των μουσικών που ηχογραφούν στα δωμάτια τους μόλις ανανεώθηκε..
50. Endless Life - TA TOY BOY (Make Me Happy!)
Μικρές ποπ συμφωνίες με το άρωμα των αναμνήσεων αναλλοίωτο σχεδόν, τόσο που νομίζει κανείς ότι βρίσκεται ταυτόχρονα στην καλύτερη μουσική φάση των 90'ς αλλά και των '80'ς. Τα τραγούδια που ακούτε σε αυτό το δεύτερο άλμπουμ είναι ενορχηστρωμένα και φτιαγμένα για να βγάζουν από τη μιζέρια-την κάθε μιζέρια-τον ακροατή που θα τα εμπιστευτεί. Η ζωή στον ποπ πλανήτη των TA TOY BOY είναι φωτεινή ακόμα και στις πιο σκοτεινές αποχρώσεις της. Στο τέλος η νοσταλγία που αποπνέει το άλμπουμ δεν είναι για τις αναμνήσεις αλλά για την αξίωση ενός όμορφου τώρα....
Σχόλια