Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Music to care for_The 2021 Annual Report_Phase 1_Records to care for_part 7_31-35


Σήμερα 31-35 με τους τακτικούς θαμώνες τα τελευταία χρόνια και δύο πολύ γερές νέες εισόδους.... 

31.Lost Themes III: Alive After Death - JOHN CARPENTER (Sacred Bones) 


Είναι κάτι ψυχρά βράδια που διαπερνούν ακόμα και τα πιό ζεστά σπίτια. Είναι κάτι βράδια που το σκοτάδι είναι ένας βελούδινος φίλος που πλαισιώνει το πεδίο των υπαρξιακών σου μαχών ή ακόμα και τις απόλυτης αδράνειας. Είναι η ώρα που οι μουσικές ίσως να χρειάζεται να ακούγονται σαν το
Lost Themes III. Ο μεγάλος μάστορας έχει την κατάλληλη μουσική για σένα με τις έντονες και απλές μελωδίες που κορυφώνονται με '80΄ς χεβιμεταλικά ξεσπάσματα και μετά σβήνουν αριστοκρατικά σαν την αποχώρηση των πλασμάτων της νύχτας όταν βλέπουν το γλυκοχάραμα. Εννοούμε να ακούμε τη μουσική του πιό ολοκληρωμένου, υποβλητικότερου αλλά ταυτόχρονα ρομαντικότερου άλμπουμ του μεγάλου καλλιτέχνη στα πιo σκοτεινά μέρη, στις πιο σκοτεινές φάσεις για πολύ καιρό ακόμα. 


32.Θόρυβος - MECHANIMAL (Inner Ear)


« Η αλληλεπίδραση λειτουργεί σαν ένας κοινός οργανισμός όπου οι τρεις προσωπικότητες δημιουργούν ένα κοινό όραμα που με κέντρο την ποίηση, περιγράφουν μία προσωπική και κατατοπιστική ακτινογραφία της σκληρότητας και της τοξικότητας του περιβάλλοντος και αναζωπυρώνουν νοσταλγικές αλλά πικρές εικόνες για χαμένες αξίες, με την αξιοπρέπεια και ειλικρίνεια της νηφάλιας και διεισδυτικής περιγραφής χωρίς μεγαλοστομίες και μαζικοποιημένα σλόγκαν, χωρίς ερμηνευτικές φιοριτούρες και μελόδραμα, χωρίς μουσική που λειτουργεί σαν συνοδεία αλλά μεταμορφώνει και ενισχύει ερμηνεία και στίχους.»

Η εξέλιξη ή ακόμα και παράκαμψη δηλώνει καλλιτεχνική ανησυχία και μάχη με το δαιμόνιο της ανυπαρξίας αλλά και της συνήθειας...
 Η ποίηση ζωντανεύει μέσα από τις μηχανές αλλά δεν θα ήταν τίποτα αν δεν υπήρχε και η κατάλληλη φωνή για να τους εκφέρει....
Αυτός ο «Θόρυβος» οξύνει τις αισθήσεις, γειώνει κάθε λογική.... 
 


33. On All Fours - GOAT GIRL (Rough Trade)

 
Θα ομολογήσω ότι δεν ήμουν και τόσο φαν της μπάντας στο πρώτο τους άλμπουμ. Και το ''On All Fours'' μου πήρε μήνες μέχρι να το ακούσω προσεχτικά. Να φανταστείτε ότι πέρυσι αγνόησα το πρώτο σίνγκλ από κει το οποίο μάλιστα θα μπορούσα άνετα να το κατατάξω στα αγαπημένα μου, αν του έδινα τη δέουσα προσοχή. Στο τέλος του χρόνου  χρειάστηκε μία μόνο προσεκτικότερη ακρόαση για να παρασυρθώ με το πόσο ανοιχτόμυαλο σχήμα ακούγεται, πόσο καλά συνδυάζει τάσεις 40 χρόνων ανεξάρτητου ροκ σε ένα ενιαίο και ισχυρό ηχητικό αποτέλεσμα που ανανεώνει το είδος. 
Τα τραγούδια έχουν πολιτικοκοινωνικούς στίχους αλλά θα παραμείνω στην μουσική δομή, στην ευχαρίστηση να ανακαλύπτω καινούριους συσχετισμούς και ποιοτικές σταθερές με κάθε άκουσμα και σε αυτό βοήθησε όχι μόνο το ταλέντο και το δέσιμο των τεσσάρων μελών του σχήματος αλλά η συμβολή του παραγωγού της χρονιάς, Dan Carey, που αξιοποίησε τον ήχο τους στο έπακρο και πλέον θα έχουμε να περιμένουμε από αυτές περισσότερα στο μέλλον.




 34.Subconciously - BLACK COFFEE (Ultra)


Οι νοτιοαφρικάνοι καλλιτέχνες είχαν την τιμητική τους φέτος. Το amapiano είναι η χορευτική τάση που μας «τίναξε» όταν θέλαμε χορό φέτος και ήταν μια πολύ ωραία αντίστιξη με το γραφικό τραπ και τα αδιάφορα χιπ όχι και τόσο χοπ που υπήρχαν τριγύρω. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό που έστρεψε τα αυτιά μου προς τα εκεί κάτω αυτή τη χρονιά. Είδατε πριν την αναφορά μας στους θρύλους BLK JKS να επιστρέφουν με ένα καινούριο ορόσημο άλμπουμ για το Νοτιοαφρικάνικο ροκ και τώρα έχουμε το φετινό άλμπουμ ενός αρκετά γνωστού στο club κύκλωμα dj και παραγωγό.Ο Black Coffee κατά κόσμον Nkosinathi Innocent Sizwe Maphumulo, σε σύγκριση με τη νέα γενιά της ηλεκτρονικής Ν. Αφρικής είναι βετεράνος, περισσότερο mainstream και περισσότερο Δυτικός.Το φετινό πέμπτο του άλμπουμ, περιλαμβάνει τραγούδια που αισθητικά, ακουμπούν γερά στη δεκαετία του '90 και '00. Όμως είναι πολύ φροντισμένα, με τις σωστές διάρκειες και με συμμετοχές που βγάζουν όλα τα θετικά τους στοιχεία και το ταλέντο τους.Το συναίσθημα είναι αυτό που διαφοροποιεί το ''Subconsiously'' από το σωρό του εμπορικού house και σόουλ. Αποτελείται από συνθέσεις με διακριτές μελωδίες και στρωμένη παραγωγή, είναι περισσότερο εσωστρεφές και πιο ονειρικό για πίστες, όμως στέκεται σαν την τέλεια απόδοση του soul house στην εποχή μας. Κάθε ραδιόφωνο σε προηγούμενες δεκαετίες θα εγκληματούσε αν δεν είχε στις playlist του τα τραγούδια αυτά όμως και το 2021, ακούγονται και ξεχωρίζουν για την ομορφιά που εκπέμπουν...






 35. Afterglow - MARVA VON THEO (Wave_Shades Of Sound)


«Τα έχετε ακούσει λοιπόν (τα τραγούδια προ-ακρόασης), έχετε διαβάσει γι' αυτά σε διάφορα ιστολόγια και ιστότοπους και σίγουρα σας άρεσαν αν ακολουθείτε τη μουσική οδό στην οποία βαδίζει και το Αθηναϊκό ντουέτο. Noir pop και πάλι που επεκτείνεται ακόμα περισσότερο σε ένα συνεκτικό ηχητικό οικοδόμημα που έχτισε με μαεστρία ο Θοδωρής και που αναδεικνύει και αναδεικνύεται από τους εξαιρετικούς στίχους και την εξαιρετική ερμηνεία της Μάρβας. Αποτέλεσαν καλούς προπομπούς για το άλμπουμ αλλά υπάρχουν και άλλα επτά που έχουν το ίδιο επίκεντρο και θα τα θυμάστε εξίσου για την κομψότητα, το noir περιβάλλον τους, την πληρότητα τους ως συνθέσεις και τη συναισθηματική διαύγεια τους».
Το άλμπουμ αυτό έχει ιστορία. Ήταν έτοιμο πέρυσι αλλά η έλλειψη εταιρείας για να το κυκλοφορήσει το πήγε αρκετά πίσω. Ωστόσο τέλος καλό όλα καλά. Το άλμπουμ έχει ήδη ακουστεί πολύ από Το Σπίτι και έχει γράψει τη δικιά του ιστορία εδώ. Τα τραγούδια αποτελούν παραδείγματα εξαιρετικής δομής με ποπ αισθητική, ακούγονται μετά από μήνες το ίδιο εξαιρετικά και αυτό που χρειάζεται είναι περαιτέρω αναγνώριση. Το ντουέτο θα έλεγα ότι είναι από τα πιο σκληρά εργαζόμενα στο χώρο εδώ στην Ελλάδα προσπαθώντας μόνο του να χτίσει τη φήμη του και ότι έχει καταφέρει το έχει κάνει χωρίς υποχωρήσεις στην αισθητική του ή κάτι. Το ''Afterglow'' έχει την λάμψη ενός σπουδαίου ποπ δίσκου που αξιοποιεί την Ευρωπαϊκή μουσική του ταυτότητα, εξαργυρώνει την τεχνογνωσία και την εκπαίδευση των μελών του και δημιουργεί ένα dark wave pop προηγούμενο, για τα επόμενα που θα έρθουν...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...