03. Hey What - LOW (Sub Pop)
« Parker and Sparhawk sing together, and the promise of salvation at the end of the road flickers again out of view» (Pitchfork)
Αν έβαζα κάποιον ροκ παραγωγό μεγαλοεταιρείας να ακούσει το '' Hey What'' θα εισέπραττα μειδίαμα και προτάσεις για το πώς πρέπει να αλλάξει ώστε να είναι πιο εμπορικός στο κοινό. Θα μου έλεγε: « Οκ, καλά τραγούδια, αλλά αυτό το χάος με τα στρώματα θορύβου και τις παραμορφώσεις, τι παίζει ρε μαν, δεν θέλουν να πουλήσουν τεμάχια; Άσε που νομίζω ότι κάπου στο δύο τους χάλασε και το μηχάνημα». Θα του επέστρεφα το μειδίαμα « Σίγουρα δεν κάνεις για τη δουλειά, μαν. Η Olivia Rodrigo ίσως να ενδιαφερόταν..Θα φέρουμε ξανά τον BJ Burton που ξέρει καλύτερα. Ήταν στο προηγούμενο τους ''Double Negative'' που πρέπει να το ακούσεις για να εκτιμήσεις το φετινό όπως πρέπει».
Είμαι ο τελευταίος που θα έπρεπε να μιλάει για αυτό το ντουέτο και πόσο μάλλον να το υπερσπίζομαι. Δεν το παρακολουθούσα ποτέ στενά και ποτέ δεν άκουσα άλμπουμ τους πάνω από μία φορά. Όμως αυτό το άλμπουμ αν και ξεκίνησα να το ακούω από τυπική περιέργεια κατέληξα να θέλω να γράφω ύμνους. Γιατί αυτό που ακούω είναι Ομορφιά. Αν σταθούμε στις μελωδίες και είναι πολλές, έχουμε ένα υπερβατικό άλμπουμ που αγγίζει τα ύψη των SPIRITUALIZED και των BEACH HOUSE που διαφέρει λόγω δρόμου. Δηλαδή η ενορχήστρωση. Ομιχλώδης, θορυβώδης χωρίς να φαίνεται με την πρώτη ακρόαση τι ακριβώς χρησιμοποιούν πέρα απ΄τις παραμορφώσεις στις κιθάρες που ακούγονται σαν μεταβιομηχανικοι απόηχοι. Τα φίλτρα, τα αιθέρια στρώματα θορύβου κάνουν πάρτυ εδώ μέσα. Τα ακριβά στερεοφωνικά, τα πανάκριβα ακουστικά σας ανταποκρίνονται στο να αναπαράγουν όσο πιο καθαρά το θόρυβο και τις παραμορφώσεις αλλά και πάλι η αίσθηση θα ήταν η ίδια και από φθηνότερα μοντέλα.
Όμως, μετά από λίγη ώρα ή μετά από αρκετές ακροάσεις, η αρχική απόκριση της ακοής διαμορφώνεται από τις ουράνιες φολκ μελωδίες και οι θόρυβοι γίνονται βόμβοι ομορφιάς. Κάθε άλλο παρά ακατέργαστη θα ακούγεται πλέον.
Η εξοικείωση φέρνει όλες τις θερμές συχνότητες να επιδρούν στο μέγιστο, νοιώθετε μια ψυχική ανακούφιση σε κάθε γύρισμα των τραγουδιών, περιμένετε με κατάνυξη την συνδυαστική απογείωση μελωδίας και θορύβου, σχεδόν δεν θέλετε για τα επόμενα 46 λεπτά να βγείτε από τη θερμή φούσκα των LOW που καίει θόρυβο για να κινηθεί,να σας ανεβάσει στα ύψη και να παραμείνει εκεί. Σχεδόν καθ΄όλη τη διάρκεια του, το άλμπουμ δεν σας αφήνει να κατεβάσετε τα χέρια και να σταματήσετε τραγουδάτε. Η όλη αίσθηση είναι παρόμοια με θρησκευτική κατάνυξη. Αλληλούια καικ δίκαιη η ανταπόκριση απ' όλα τα μέσα. Να καταγραφεί σαν θρίαμβος του κοσμικού ροκ και ανακήρυξη των LOW σαν ένα πολύτιμο σχήμα για τη σύγχρονη μουσική της ανθρωπότητας.
Σχόλια