Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

The Ride Home_BOY HARSHER live 16.5.22, Temple club



Υπήρχε αυτή η αναμονή ύστερα από την τελευταία τους εμφάνιση στο Plissken του 2019. Η φήμη του διδύμου από τη Savannah, Georgia έγινε μεγαλύτερη στα δύο χρόνια που ακολούθησαν και η αναγγελία μίας ακόμα εμφάνισης συνέπεσε με την καραντίνα και έτσι μετά από δύο ή τρεις μεταθέσεις οριστικοποιήθηκε για τις 17.5.22. Η sold out εμφάνιση όμως έκανε τους διοργανωτές να δώσουν και άλλη μία μέρα-επίσης- sold out- μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα -στις 16.5, στο Temple. Η αναμονή τελείωσε και να, που επιστρέψαμε Δευτέρα βράδυ σε ένα ακόμα συναυλιακό μας σπίτι. 
Πριν τους BOY HARSHER εμφανίστηκαν οι HIDE ένα δίδυμο από το Σικάγο που όμως, προσωπικά, με άφησε αδιάφορο. Δεν τους ήξερα, δεν αναζήτησα τίποτε γι΄ αυτούς πριν από την εμφάνιση τους και μάλλον δεν πρόκειται να  ασχοληθώ ξανά μαζί τους εκτός και αν ξεπεράσουν αυτό το άκαμπτο, επιτηδευμένο, στυλιστικό, επιθετικό στυλ τους και πέσω πάλι επάνω τους σε κάποια δημοσίευση ή ακόμα και συναυλία.


Όσο για τους BOY HARSHER, η επιστροφή τους ήταν θριαμβευτική. Η υποδοχή του κόσμου ενθουσιώδης και το ντουέτο έκανε μία εμφάνιση που στέκει ανάμεσα στην πρώτη, αναγνωριστική του 2017 στον ίδιο χώρο και στην ηφαιστειώδη δεύτερη στην Τεχνόπολη το 2019. Το ντουέτο είναι πιά ένα σχήμα με αυτοπεποίθηση και ελέγχει καλύτερα τις συνθέσεις του οι οποίες αποδόθηκαν εξαιρετικά και στις περιπτώσεις των ''Tower'', ''Tears'', ''Come Closer'', ''Modulations'' και ''Pain'' αναδείχθηκαν καλύτερα από τις στούντιο. Αυτές οι τέσσερεις και η συμπαθητική διασκευή στο ''Wicked Game'' του Chris Isaac, ενθουσίασαν τους πάντες. Για μία ώρα σχεδόν έδωσαν ζωηρούς παλμούς και παρουσίασαν ένα ζωντανό και ακμαίο ηλεκτρονικό ανεμοστρόβιλο. Χωρίς αμφιβολία, είναι ένα σχήμα που είναι φτιαγμένο πλέον για ζωντανές εμφανίσεις και η πρόσφατη τουρνέ τους με αρκετά sold out, επιβεβαιώνει το γεγονός ότι είναι σε συνεχή άνοδο.


Το ''Careful'' το έως τώρα καλύτερο άλμπουμ τους τιμήθηκε με τις πέντε καλύτερες συνθέσεις του-και πέντε από τα καλύτερα τραγούδια του σχήματος- το πρόσφατο ''The Runner'' αδικήθηκε λίγο με τρείς από τις πέντε που θα θέλαμε να παίξουν ενώ υπήρξε και επιλογή από τις προηγούμενες δουλειές τους. Ενστάσεις που δεν ακούσαμε το ''Send Me A Vision'' αλλά μου του χρωστάνε την επόμενη φορά...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

My hit parade_The 2022 Annual report: Phase 1_The albums: Vol.20_10

«It’s me vs. the Black hole at the centre of the Galaxy/ Who we are vs. Who we’d like to be/Get ready for the Fight of the Century» 10. Extreme – MOLLY NILSSON (Night School) « ''It’s a record about power. About how to fight it, how to take it and how to share it.'' Το δέκατο άλμπουμ της Μolly Nilsson, μοιράζει τη Δύναμη με έντεκα γερά τραγούδια εμψύχωσης για τον καθένα, με ποπ περιβάλλουσα που αντλεί επιρροή από την εμπορική ποπ και ροκ των '80'ς αλλά με τελείως διαφορετική δυναμική και νόημα. Στεκόμαστε όμως στο τελικό αποτέλεσμα. Έντεκα τραγούδια που απελευθερώνουν λιγότερη οργή, περισσότερο συναίσθημα και αισιοδοξία, άπλετη αυτοπεποίθηση και κυρίως, όλα τα παραπάνω συναισθήματα μεταφέρονται στον ακροατή ο οποίος μετά μπορεί να φαντασιώνεται συναυλίες της Molly Nilsson σε στάδια συντονισμένος με την ενέργεια που θα ξεχύνεται από τα ηχεία, να τραγουδά τα ρεφρέν ακόμα και αν δεν τον αφορούν και να αποκτά αυτό που η ποπ υπόσχεται πάντα. Μόνο που εδώ τα συναισ

Death And Vanilla: Δύο τραγούδια για το Χειμώνα.

 Ένα από τα ευχάριστα νέα της προηγούμενης χρονιάς ήταν η ανακοίνωση του καινούριου άλμπουμ των Σουηδών ονειρομαστόρων DEATH AND VANILLA . Πέρασαν τρία χρόνια όταν είχαν κυκλοφορήσει το τρίτο άλμπουμ τους (ή πέμπτο τους αν λογαριάσουμε και τα δύο σάουντρακ ανάμεσα στα στούντιο), '' Are You A Dreamer '', ωστόσο μετά τις κοσμογονικές αλλαγές στο ενδιάμεσο είχαμε σχεδόν ξεχάσει τις ονειρωδίες τους, κάτι που είναι ανάρμοστο. Το καινούριο άλμπουμ λέγεται '' Flicker' ' και δεν είδατε στα σινγκλ της χρονιάς το τραγούδι που διάλεξαν για να μας προετοιμάσουν '' Find Your Illusion ''. Ακόμα αναρωτιόμαστε αν είναι αλήθεια ή είναι απλά ηχητική ψευδαίσθηση η τεράστια ομορφιά του τραγουδιού που αναδεικνύεται. Από το πρώτο δευτερόλεπτο οι θερμές, νοσταλγικές μελωδίες του τραγουδιού κυριαρχούν και υποβάλλουν άμεσα τον ακροατή σε μια τετράλεπτη μουσική δοκιμασία αντοχής ονειρικής φόρτισης. Είναι το ωραιότερο τραγούδι τους και προτιμώ να το μεταφέρω στις π

Atmospheres...Marva Von Theo / Emi Path live at St. Paul's Anglican Church Athens [18.3.2023]

Ο χώρος στην Τέχνη είναι από μόνος του μία ισχυρή παράμετρος για το πως ένα καλλιτεχνικό έργο θα συλληφθεί, θα επεξεργαστεί, θα αποτυπωθεί και στο τέλος θα ερμηνευτεί ενώπιον κοινού. Έχουν γίνει αρκετές παρεξηγήσεις στο παρελθόν από ακατάλληλους χώρους που έγιναν τροχοπέδη στο ερμηνευτικό μέρος του Καλλιτεχνικού έργου στη μουσική. Κάθε καλλιτέχνης νοιώθει καλύτερα σε ποιο χώρο θα αφήσει τη μουσική του να επικοινωνήσει με το κοινό. Φυσικά κάθε χώρος δεν είναι τίποτα αν δεν υπάρχουν και αυτοί που θα διαμορφώσουν την τελική ηχητική απόδοση λαμβάνοντας τις σχετικές παραμέτρους. Με αυτά στη σκέψη και με πλήρη συναίσθηση ότι ενδεχομένως στην τρίτη παρουσία μου στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγ. Παύλου, να φύγω επίσης και πάλι με την εντύπωση, ότι ο χώρος δεν είναι ιδανικός τελικά ακόμα και για ηλεκτρονική μουσική βολεύτηκα στα άβολα στασίδια του Ναού και ήμουν έτοιμος να παρακολουθήσω ένα από τα πλέον αγαπημένα μου σχήματα στο χώρος της εγχώριας ηλεκτρονικής ποπ και μία καλλιτέχνιδα που δεν γ