«You tell me it existed/As you lie beside me/From the early wars/To modern love stories/I reach into the darkness/The universe collects us»
1. Once Twice Melody – BEACH HOUSE [Sub Pop]
Χρειαζόμασταν τραγούδια φέτος. Περισσότερο από ποτέ. Με αρχή, μέση και τέλος. Τραγούδια που θα μας «αγκάλιαζαν» και θα μας «έπαιρναν» μαζί τους. Χρειαζόμασταν τους: Weyes Blood, Sondre Lerche, Molly Nilsson, Cate Le Bon, Mitski, BIG THIEF, Hatchie, Kurt Vile, DESTROYER, SRSQ, Brian Eno, Tim Bernardes, Maria Bc, Richard Dawson, BELLE & SEBASTIAN, Josephine Foster, Gwenno, Heather Trost, Sharon Van Etten, ARCADE FIRE, Carla Dal Forno, Kevin Morby, Aldous Harding, περισσότερο από ποτέ. Χρειαστήκαμε τα φετινά τραγούδια τους και θα είμασταν οκ μόνο με αυτά. Αλλά το 2022 μας δώρισε και τα υπόλοιπα που είδατε και θα δείτε στις λίστες μας τα οποία μας χάρισαν στιγμές ακροάσεων που ήταν πολύ απαραίτητες για την ψυχική μας ισορροπία, μέσα από διάφορες προσωπικές αλλά και τις πολιτικοκοινωνικές εξελίξεις. Δεν διόρθωσαν τον κόσμο δυστυχώς, αλλά διόρθωσαν τα προσωπικά μας τείχη άμυνας. Περισσότερο από όλους τους δίσκους που ακούσαμε φέτος, όμως, ο δίσκος των BEACH HOUSE ήταν αυτός που δέχτηκε συχνές επισκέψεις. Ξέρετε πόσο ψηλά τους έχουμε, γνωρίζουμε ότι ακόμα και τα ναδίρ τους είναι πάνω από το μέσο όρο. Πως στρεφόμαστε στους οικείους μας όταν τα πράγματα είναι σοβαρά; Πως σε τέτοιες περιπτώσεις νομίζουμε ότι αυτοί θα μας καταλάβουν καλύτερα; Έτσι και με τους BEACH HOUSE και το ‘’Once, Twice Melody’’. Ήταν παρέα όλη τη χρονιά. Ο μισός μάλιστα και από πέρυσι.
Στα τέλη του 2021, οι BEACH HOUSE ανακοίνωσαν την κυκλοφορία του άλμπουμ έχοντας ένα ριψοκίνδυνο πλάνο για τους μη οπαδούς τους και περιστασιακούς που ασχολήθηκαν μαζί τους για όσο κράτησε το hype. Θα ‘’έσπαγαν’’ το άλμπουμ σε τέσσερα e.p. μέχρι την ημέρα της κυκλοφορίας του. Τα δύο πρώτα όχι μόνο ομόρφυναν τις τελευταίες μέρες του 2021 αλλά έδειξαν ότι τριάμιση χρόνια ήταν πολύ μεγάλη περίοδος μακριά από το σχήμα. Μόλις άκουσα το άλμπουμ στην ολότητα του τον περασμένο Φεβρουάριο, φάνηκε όλο πανόραμα του σχήματος, όλη η ομορφιά και η ακεραιότητα του ήχου τους.
Τα δεκαοκτώ τραγούδια του περιέχουν όλη την δεξιοτεχνία του σχήματος να δημιουργεί έναν κόσμο ευγενικό, τρυφερό και ασφαλή. Αυτή η ικανότητα να χειρίζεται κλίμακες, ρυθμούς και χρόνους, έγινε και πάλι καθαρή και δυναμικότερη στο ‘’Once, Twice Melody’’. Αλλά δεν είναι μόνο αυτή η ικανότητα που κάνει τη μαγεία λειτουργική. Είναι το περιεχόμενο, είναι η αγάπη και η αφοσίωση, είναι η αίσθηση ότι η δημιουργία του άλμπουμ υλοποιήθηκε για να περιστρέφει με νότες γλυκιάς αισιοδοξίας έναν ταραγμένο πλανήτη και επειδή έχουν περάσει χρόνια, οι BEACH HOUSE είναι πλέον κυρίαρχοι της περιοχής τους. Είναι ο πρώτος δίσκος με δικιά τους παραγωγή άρα πιο εστιασμένος στο όραμά τους από την εποχή του ‘’Bloom’’, συνεκτικότερος και με την μεγαλύτερη διασπορά ομορφιάς που ακούσαμε σε δίσκο φέτος. Aπέναντι σε ένα ηχητικό αποτύπωμα που δεν χάνει τη λάμψη του από τη στιγμή που θα ακουστεί με τη λογική χαλαρή και την άνευ όρων παράδοση στον απέραντο μελωδικό τους Γαλαξία, το δέος, παραμένει για πολύ ώρα μετά το τέλος του release της τελευταίας νότας του ''Modern Love Stories'', του σινεμασκόπ επίλογου ενός μαγικού άλμπουμ..
Σχόλια