«Did you dream about Pompeii?/Your eyes always give it away/Cities built on monumental rage/Getting lost in the seminar»
14. Pompeii – CATE LE BON [Mexican Summer]
Αυτό είναι το έκτο άλμπουμ της Ουαλής μουσικού και έχει μερικά από τα πιο ανθεκτικά τραγούδια που θα ακούσετε φέτος σε άλμπουμ. Δύο σαξόφωνα, ντραμς και τα υπόλοιπα (κιθάρα, μπάσσο, συνθ, πιάνο και κάποια κρουστά) διανεμημένα με τρόπο ασυνήθιστο αλλά και ελκυστικό υποστηρίζουν, χαϊδεύουν αλλά και ταξιδεύουν τις μελωδίες με χαλαρά τέμπο και ονειρικές ακολουθίες. Δεν είναι τόσο ασυνήθιστος όσο το προηγούμενό της, οπότε, υπόσχεται άνετη ακρόαση από την αρχή ως το τέλος. Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια ξάστερη avant pop και δεν πρέπει να χάσετε δευτερόλεπτο σκεπτόμενοι και με όλα αυτά τα θετικά και μαγεμένος από τις χαμηλές συχνότητες αλλά και τον τρόπο που επεμβαίνουν τα πνευστά, δεν χρειάζομαι να το ψάξω περισσότερο. Μου αρκεί που ακούγεται καθησυχαστικό, νηφάλιο και απόκοσμα ελαφρύ, με παράξενα αισιόδοξη επίγευση. Δεν θα είναι η λάβα αυτή τη φορά που θα κάψει την σύγχρονη Πομπηία. Θα είναι η κακή αίσθηση του γούστου απέναντι στη μουσική.
Το ''Pompeii'' είναι ένα εξαιρετικό μέτρο για να μετρήσετε πόσο καλό γούστο έχετε στη μουσική.....
Σχόλια