2. Did You Know That There’s A Tunnel Underneath Ocean Blvd – LANA DEL REY (Polydor/Interscope)
«Did You Know That There's a Tunnel Under Ocean Blvd is an Americana and alt-pop album by experimenting with a fusion of 'Seventies FM piano pop', hip hop, and dance production, as well as influences of gospel, folk, trap, electro-jazz, soul, and psychedelic music. The album is in contrast with Del Rey's traditional approach of "world-building", found in her other work, such as in Norman Fucking Rockwell! (2019). Del Rey called the creation of the album "totally effortless", saying that she wanted the music to have "a spiritual element». Produced by Del Rey with frequent collaborator Jack Antonoff, Mike Hermosa, Drew Erickson, Zach Dawes, and Benji, the album features guest appearances from Jon Batiste, SYML, Riopy, Father John Misty, Bleachers (led by Antonoff), and Tommy Genesis. »
Θαυμάζω την Lana Del Ray. Την αγαπώ την Lana Del Ray. Το ξέρετε χρόνια τώρα. Οι δίσκοι της έχουν την εύνοια μας και τους ξεχωρίζουμε από τους ανάλογους της εποχής μας. Η εικόνα της λαϊκής Αμερικανίδας γυναίκας που προβάλει είναι σαφώς πιο ρεαλιστική από τις κατασκευασμένες υπερσεξουαλικές περσόνες της σύγχρονης ποπ που επιβάλλονται και γεμίζουν ματαιοδοξία όσους και όσες τις έχουν σαν μοντέλο. Αντίθετα από αυτές η Lana Del Rey, δεν φοβάται να εκτίθεται, σωματικά και ψυχικά όπως είναι, χωρίς να παίζει ρόλους. Διακρίνεται έτσι κι αλλιώς για τη βιωματική τραγουδοποιία της και φυσικά είναι ένα αστέρι της ποπ που δεν μετανιώνει για αυτό. Στο φετινό της άλμπουμ δεν παίρνει όλη τη δόξα μόνη της καθώς αναφέρει την ομάδα παραγωγής του άλμπουμ στο εξώφυλλο, προβάλλοντας την αλήθεια για την δημιουργία ενός ποπ φαινομένου. Δεν είναι η προβολή της καλλιτέχνιδας όπως μας έχουν μάθει τόσα χρόνια. Ο μύθος της ποπ σταρ δημιουργείται από όλη την ομάδα που συμμετέχει. Οπότε πλέον ξέρουμε. Στο ‘’Did You Know…’’ οι συνεργάτες έχουν σαν επίκεντρο Βασίλισσα η οποία βρίσκεται ακόμα σε δημιουργικό ζενίθ και φαίνεται να μην ξεκολλάει από κει για τα επόμενα χρόνια.
Είχα σε συνεχή επανάληψη τα σίνγκλ και το πρώτο μισό του άλμπουμ για αρκετό καιρό. Το δεύτερο μισό έρχεται να καταδείξει ότι έχουμε κάτι ακόμα παραπάνω από αυτό που νομίζαμε και ότι υπάρχει διαβάθμιση απόψεων ανάλογα με το πόσες φορές έχει ακουστεί. Όλες οι ανάμεικτες αναφορές που διαβάσαμε δείχνουν ότι οι κριτικοί προφανώς δεν ξεπέρασαν κάποιο όριο ακροάσεων ή δεν έδωσαν σημασία στο άλμπουμ όσο θα έπρεπε. Ακόμα και τα interludes είναι πολύ σοφά τοποθετημένα στο άλμπουμ. Δεν είναι από τα άλμπουμ που τα ακούει κανείς μόνο μία πεταχτή φορά και τελείωσε. Και έτσι όμως πάντα θα έλκει τον ακροατή να συνεχίσει από κει που σταμάτησε.
Πρόκειται για την τρίτη κορύφωση στην δισκογραφία της Lana Del Rey όχι υποδεέστερη από το ‘’Born To Die’’ ή από το ‘’NFR’’. Στην πραγματικότητα ο δίσκος, δεν είναι μόνο πιο ώριμος αλλά και πιο στοχαστικός. Πέρα από την ανάγκη για έκφραση πλέον υπάρχει και διεύρυνση του Οράματος για το σύγχρονο Αμερικάνικο τραγούδι.
Θα ήταν υπερβολή, αλλά αναμένω το επόμενο βήμα της να είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό. Μέχρι την επόμενη φορά όμως, ξέρουμε που να γείρουμε όταν οι συνθήκες δεν ευνοούν…
In June 2023, Alternative Press published an unranked list of the top 25 albums of the year to date and included this release, calling it "strange and lovable, possessing the aesthetic and structural looseness of an artist who defies genre and form".
Σχόλια