19. Be Good The Crazy Boys – ART FEYNMAN (Western Vinyl)
«“To me,” Temple explains, “there was a lot of energy that needed to be released as the result of living in isolation for six years. It also seems to speak to a general anxiety we’re all holding, but it’s expressed in a cathartic way.” It’s this acknowledgement of general anxiety that separates Feynman from the other fictional personas that have been cropping up in the music world lately. Feynman doesn’t sound suave, confident, or even heartbroken in these songs; it sounds like he’s on the verge of a panic attack. »
Αγνοώ όλη την προηγούμενη καριέρα του Luke Temple. Αν και έχω ηχογραφήσεις του με τους Here We Go Magic, είναι σαν να μην τις είχα ακούσει ποτέ και δεν συνιστώ να κάνετε το ίδιο γιατί η μουσική και τα τραγούδια του Temple έχουν την περιέργεια του εξερευνητή. Δεν γνωρίζω επίσης τους δύο προηγούμενους δίσκους και το ep που είχε βγάλει το 2017 σαν ART FEYNMAN. Το ‘’Be Good Crazy Boys’’ όμως έπεσε σαν βόμβα εκείνο το φθινοπωρινό απόγευμα του 2023. Ένα πολύ βιαστικό πέρασμα από την δισκογραφία του και πλέον μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι καλή η εξερεύνηση αλλά αυτό το καλόγουστο φανκ του φετινού του άλμπουμ υπερτερεί. Οι επιρροές είναι πολύ καλά αξιοποιημένες και τα τραγούδια δεν φαίνονται κολλημένα σε αυτές αλλά δημιουργούν το δικό τους κλίμα. Όχι βαρύ, όχι ελαφρύ, σοβαρό αλλά και με τάση για χορό. Οι συνθέσεις σφιχτοδεμένες αλλά όχι συμπιεσμένες. Έχουν όση ευελιξία χρειάζεται για να ξεσπαθώσει καλλιτέχνης και ακροατής/ υποψήφιος χορευτής. Κανείς δεν είναι χαρούμενος σήμερα αν δεν είναι κλεισμένος στη δικιά του σφαίρα ασφάλειας. Ο δίσκος αυτός έρχεται για να μας υποδεχτεί μετά το σοκ της πραγματικότητας και είναι αρκετά ρεαλιστικός για να παραμένει μια απλή χορευτική φαντασίωση.
«With Be Good The Crazy Boys, Art Feynman proves to be more than just a
character. He represents the part of the modern, collective consciousness
that’s struggling to maintain balance in a toxic, chaotic world. In less
skilled hands, that concept could result in a very somber listen. Fortunately,
when Art Feynman gets his hands on the chaos of the modern age, it simply makes
you want to dance»
Σχόλια