Η σημερινή πεντάδα έχει δύο δίσκους με υλικό που δεν αναλύουμε παρά μόνο ακούμε με δέος, μία ροκ έκπληξη και έναν τραγουδοποιό που δεν σταματά να μας παρουσιάζει εξαιρετικούς δίσκους για ανασκοπήσεις από την Ουαλλία και ένα ντεμπούτο που θα έπρεπε να βρίσκεται σε περισσότερες αντίστοιχες λίστες.
41. Vajranala – SENYAWA (state51 Conspiracy)
Από κείμενο σε ΜΜΔ του ιδίου στις 2/8/2024:
«Το καινούριο τους άλμπουμ ''Vajranala'', δεδομένης της καταγωγής τους, μας βρίσκει στην Ινδονησιακή ζούγκλα και πριν εισέλθουμε στον εγκαταλειμμένο Ναό, σας λέω ότι είναι ένα από τα εναλλακτικά σπουδαία άλμπουμ για καλοκαίρι αλλά και για την υπόλοιπη ενοχλητική αυτή χρονιά.
Ταυτόχρονα ελέγχουμε για βέλη από το πουθενά και διαβάζουμε πολύ προσεκτικά την επιγραφή:
«Tο Vajranala είναι μια συλλογή διεπιστημονικών έργων που επανερμηνεύουν τη μυθολογία της γης όπου βρίσκεται ο ναός Brojonalan (γνωστός και ως ναός Pawon). Το έργο συνοδεύεται επίσης από μια εγκατάσταση με τη μορφή πέτρινου ανάγλυφου που τοποθετείται στο έδαφος όπου δημιουργήθηκε, χρησιμεύοντας ως τεχνούργημα για το μέλλον.
Το πρώτο μισό του άλμπουμ θα πρέπει τεχνικά να θεωρηθεί ως ένα ενιαίο τραγούδι χωρισμένο σε τρεις πράξεις, καθεμία από τις οποίες αντιπροσωπεύει ένα σκέλος. Η πρώτη, για παράδειγμα, αναφέρεται στη σύνδεση του Pawon με το αστρικό σύστημα. Υπάρχει μια θεωρία ότι το Pawon κατασκευάστηκε για να ευθυγραμμιστεί με τη ζώνη του Ωρίωνα, ή «lintang waluku» στην Ιάβα. Η εμφάνιση του lintang waluku, εξηγεί ο Shabara, θα σήμαινε παραδοσιακά την αρχή της περιόδου φύτευσης, την οποία οι Senyawa αναφέρουν στο τρίτο τραγούδι «Kaca Benggala». Για να το αντικατοπτρίσει αυτό, ο πολυοργανίστας Wukir Suryadi πήρε ένα «luku» (παραδοσιακό ινδονησιακό άροτρο) και το μεταμόρφωσε σε ένα γιγαντιαίο και φροντισμένο τοξωτό όργανο. Για την ηχογράφηση, έκαναν μια πιο συμπαγή ανακατασκευή.
Παράλληλα με το ηχογραφημένο άλμπουμ, οι Senyawa ανέλαβαν τη δημιουργία του μνημείου Vajranala: ένα τεχνούργημα του 21ου αιώνα ύψους 3,5 μέτρων και πλάτους 2,8 μέτρων με πάχος 2,4 μέτρων, αποτελούμενο από 4100 κομμάτια σκαλισμένου κόκκινου τούβλου, που περιβάλλεται από 26 λαξευτές πέτρες ανδεσίτη. Το μνημείο διαθέτει ένα χαρακτηριστικό που μπορεί να εκπέμψει φωτιά και είναι χτισμένο με την ελπίδα να γίνει ένα τεχνούργημα γνώσης για τον άνθρωπο στο μέλλον.»
Το 2021 είχαμε το προηγούμενο άλμπουμ τους στο 12 και είχαμε μείνει με το στόμα ανοικτό δεδομένου ότι ένα τέτοιο έργο δύσκολα συναντούσαμε συχνά μετά την δεκαετία του' 80. Πέρασαν 3 χρόνια και ο σκοτεινός μα και συναρπαστικός ήχος τους έρχεται και πάλι στο προσκήνιο με ένα ακόμα έντονο, μυστηριακό και εξωτικό άλμπουμ-σεάνς με τις ρίζες τους. Δεν θα μπω στον κόπο να το χαρακτηρίσω γιατί είναι μία ακουστική εμπειρία που καταστρέφεται με λόγια. Αφήνω το player να παίξει και όποιος αγαπά τις ηχητικές προσκλήσεις μπορεί να τον ακούσει και να καταλάβει.
42. Amelia - LAURIE
ANDERSON (Nonesuch)
Θα μου επιτρέψετε να μην μιλήσω καθόλου για αυτό το γοητευτικό νέο έργο της Laurie Anderson. Τα παρουσιάζει καλύτερα στο παραπάνω βίντεο. Επίσης είναι ανώφελο να κρίνουμε έργο της. Η εμπειρία και το όραμα της καλλιτέχνιδας μας έχει κάνει άπειρες φορές να ακούμε με δέος τα έργα της και να βλέπουμε τις παραστάσεις της. Το "Amelia'' δεν αποτελεί εξαίρεση. Το ακούμε και το ξανακούμε αφήνοντας την καλλιτέχνιδα να αναπτύσσει αυτό που ξέρει καλύτερα. Να διηγείται με τον ιδιαίτερα σαγηνευτικό τρόπο της ιστορίες, με συνοδεία μουσικής. Απλό; Όχι και τόσο. Στο ''Amelia'' μπορείτε να αφεθείτε, να πετάξετε μαζί της, να ακούσετε για τη σπουδαία Amelia Earhart, να εμπνευστείτε από μία ιστορία θάρρους και τόλμης, να ακούσετε την κατανοητή και υψηλά συναισθηματική μουσική που τη συνοδεύει, να παρακολουθείτε την αρχέγονη Τέχνη της διήγησης μακριά από οθόνες. Μόνο με τα αυτιά, το μυαλό και τη φαντασία σας.
43. Acid Star - PEEL (Innovative Leisures)
Πρόκειται για το ντεμπούτο άλμπουμ του ντουέτου από το Los Angeles, οι οποίοι ξεκίνησαν παίζοντας σαν επιπλέον μουσικοί στις συναυλίες των πιο γνωστών FOSTER FOR THE PEOPLE. Το ''Acid Star'' είναι ένα μοντέρνο, κομψό και με εξαιρετική παραγωγή ποπ άλμπουμ που συνδυάζει χορευτικά και ροκ στοιχεία με τραγούδια αρκετά εύληπτα αλλά και με σωστή δομή. Μέχρι το τέλος της ακρόασης είναι πιθανό να θέλετε να το ξανακούσετε και να το έχετε για συνοδεία για πολλές ώρες. Είναι πλασμένο για να χτυπά πωλήσεις και πίστες αλλά μέχρι σήμερα δεν είδα κάποιον να συγκινείται πέρα από αυτό εδώ το ιστολόγιο. Τουλάχιστον ακόμα. Προς το παρόν αυτό που μένει για το 2024, είναι η εντύπωση ότι το ''Acid Star'' είναι παραγνωρισμένο άλμπουμ αρκετών ποπ καρατίων και αν νοιώθετε την αδικία δεν είστε οι μόνοι.
44. Sadness Sets Me Free
- GRUFF RHYS (Rough
Trade)
Ο αγαπητός μας Gruff Rhys έκανε και πάλι το θαύμα του με ένα άλμπουμ που δείχνει για ακόμα μία φορά πόσο σπουδαίος τραγουδοποιός είναι και πόσο οικείος πιά σε μας. Η καριέρα του φτάνει στα 35 χρόνια χρόνια και το φετινό του άλμπουμ είναι το εικοστό πέμπτο συνολικά. ''Η Λύπη Με Απελευθερώνει'' υποστηρίζει και η δικιά του Λύπη απογειώνει εμάς. Τα τραγούδια του σε αυτό το άλμπουμ διαθέτουν ισχυρή μελωδική βάση και μουσικά στοιχεία που φτάνουν μέχρι τη Βραζιλία και το Τέξας έχουν σταθερή αισθητική αλλά πολλά ηχοχρώματα και δεν υπάρχει περίπτωση να βρείτε filler. Μετά από πολλές ακροάσεις τα τραγούδια βγαίνουν αβίαστα από το κεφάλι του ακροατή και πάντα τον φορτώνουνε με χαμόγελο. Δεν μιλάμε για λυπημένα τραγούδια αλλά πνευματώδεις δημιουργίες ακμαίες και όμορφες.
45. On The Intricate Inner Workings Of The System - THE BUG CLUB (Sub Pop)
Κατάγονται από την Ουαλία και από το 2021 έχουν κυκλοφορήσει δέκα singles, δύο EP, τρία ανατρεπτικά έργα και τρία ολοκληρωμένα άλμπουμ, το ένα με διαφορετικό καλλιτεχνικό όνομα. Το τρίτο σαν THE BUG CLUB, έχει την τιμή να κυκλοφορεί υπό την εμβληματική δισκογραφική Sub Pop.
Αν ήσουν scout μιας τέτοιας εταιρείας, θα διαπιστώσεις ότι αυτό το ουσιαστικά ντουέτο, με τη συμμετοχή ντράμερ, έχει δημιουργήσει όλα τα παραπάνω σε μόλις τρία χρόνια, ενώ έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 200 συναυλίες το χρόνο. Η υπογραφή τους θα ήταν αναπόφευκτη, και για τους bloggers που δεν τους έχουν ανακαλύψει ακόμα, προτείνω να ξεκινήσουν με αυτό το άλμπουμ και να ανατρέξουν πίσω στη δισκογραφία τους.
Το άλμπουμ που έχει τίτλο σιδηρόδρομο και αναλογικά, μεγαλύτερο από τη διάρκεια του άλμπουμ αλλά επικεντρώνεται στο: «Σχετικά Με τις Περίπλοκες Εσωτερικές Λειτουργίες του Συστήματος» για να μην προκληθεί σύγχυση ή υστερικό χιπστερισμό, αντλεί έμπνευση από τη δεκαετία του '70, καθώς οι ήχοι του παραπέμπουν στους Velvet Underground υπό την ηγεσία του Jonathan Richman, με αυξημένο distortion μετά το '77 και με έντονες πανκ και hard rock επιρροές. Περιέχει σύντομα, ανεβασμένα τραγούδια με απολαυστικούς στίχους και που εστιάζουν, μουσικά, στα απολύτως απαραίτητα και λειτουργικά ροκ στοιχεία . Η διάρκεια του άλμπουμ είναι μικρή, όμως είναι αρκετά εθιστικό, ειδικά αν φέτος ακούτε περισσότερα βρετανικά συγκροτήματα που παίζουν ροκ ή αν έχετε διάθεση για περισσότερες κιθάρες.
Είναι ένα απολαυστικό άλμπουμ, ιδανικό για μια βραδιά σε ένα μπαρ όπου θα τραγουδάτε με ενθουσιασμό το πρώτο κομμάτι, «Ποιοτικές Μπύρες», και θα ζητάτε περισσότερη μπύρα και άλλα κομμάτια από το άλμπουμ. Εύχομαι να υπάρχει DJ και μπάρμαν που να μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις σας!
Σχόλια