Τους THE MIDDLE EAST τους έμαθα απο το μπλογκ του m.hulot,δυόμιση χρόνια πριν και απο ένα Ινδονησιακό blog, που δεν υπάρχει πια. Είχα κατεβάσει το "The Recordings of..." και είχα ακούσει μια ή δύο φορές τα οκτώ τραγούδια των Αυστραλών απο το μακρινό Townshville.Αν και τα βρήκα αρκετά όμορφα, δεν κατάφεραν να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον μου ,τότε.
Σήμερα, ανοίγοντας την ηλεκτρονική έκδοση της NME, εκεί που κλέβω συνήθως δωρεάν τραγούδια διαπίστωσα ,με μεγάλη μου έκπληξη, ότι το σχήμα χαιρετίζεται σαν ένα απο τα ονόματα του 2010.Δίνουν δωρεάν το "Lonely" ,ενω αναμεταδίδουν το πανέμορφο βίντεο που απο σήμερα φιλοξενείται και στη βιντεοθήκη του Σπιτιού,για το "Blood".
Το "The Recordings Of.." κυκλοφορεί και επίσημα απο τον Οκτώβρη του 2009 αλλά μειωμένο κατα τρία τραγούδια,απο την αρχική κόπια του 2008 ,(κατηργημένη,αλλά όπως διαπιστώσατε ακόμα διαθέσιμη)που είχε κυκλοφορήσει το σχήμα σε ιδιωτική διανομή.
Ξεθάβοντας αυτό το άλμπουμ απο το σκληρό και ξανακούγοντας τον ύστερα απο δύο χρόνια,θυμήθηκα τη φράση που ξεστόμισε ένας συνάδελφός μου όταν μέσα σε μια Κυριακή,είδε Παο-μπασκετ,Παο-ποδόσφαιρο και Ρεαλ να χάνουν,γκρεμίζοντας τα όνειρά του για ένα χαρούμενο βράδυ.
'' Δεν έχω μούτρα να βγω στην κοινωνία" ,είπε, και κάπως έτσι νοιώθω κι εγώ τώρα.
Η ονειρική φόλκ με τις πανέμορφες μελωδίες, τις ήρεμες,ζεστές φωνές και ενορχηστρώσεις, στήνουν ένα ηχητικό τοπίο εσωτερικό και λίγο μοναχικό,που αυτή τη φορά κατακτά Το Σπίτι πανηγυρικά.Τραγούδια που ηχητικά είναι κοντά στο Αμερικάνικο alternative και σε κάποιο σημείο ανεβαίνουν και προς Ισλανδία, τραγούδια με ψυχή. Πώς και μου ξέφυγαν τότε ,δεν ξέρω.
Δε μου αρέσει που το διαπιστώνω αυτό ύστερα απο το NME.Μερικές φορές όμως είναι απαραίτητο να σταματάμε να ακούμε τόσες πολλές κυκλοφορίες και να επανεκτιμούμε κάποιους δίσκους που δεν τους δώσαμε τη δέουσα προσοχή,στο παρελθόν....Έστω και αν φτασμένα έντυπα τους ανακαλύπτουν μετά..
Οι THE MIDDLE EAST, παίζουν στο φετινό Coachella και φαίνεται ότι είναι καιρός να δραστηριοποιηθούν ακόμα περισσότερο..
Σχόλια
Να το δηλώσω και εγώ έστω και καθυστερημένα, τόσο απο την ημέρα που έκανες το ποστ όσο και απο την ημέρα της αρχικής κυκλοφορίας του mini-LP,(διαβάζω αραιά και που κάποια μπλογκς συνεπώς είναι αδύνατο να παρακολουθήσω τα πάντα) απο την άλλη όμως όπως όλοι μας έχουμε τις πηγές μας για να ακούμε διάφορα, μόλις πριν λίγο άκουσα ενα υπέροχο κομμάτι των Middle East σε αγαπημένη ραδιοφωνική εκπομπή και ερωτεύτηκα σχεδόν ακαριαία αυτή την πολλά υποσχόμενη μπάντα...
Συγχαρητήρια για την αναφορά συνεπώς (θα φροντίσω να επισκέπτομαι πιο συχνά το σπίτι με τα παράξενα)
ΥΓ. Τη τελευταία παράγραφο κρατιέμαι να μη τη σχολιάσω αλλά τελικά θα ενδώσω...
Μάλλον λοιπόν δε σου αρέσει όχι το ότι επαναπροσδιόρισες μετά απο την αναφορά του NME (το οποίο ποτέ δεν ήταν της προτίμησής μου) την γοητεία της μουσικής των Middle East, αλλά η θλιβερή διαπίστωση ότι μπορεί να είσαι και εσύ "εν δυνάμει" πελάτης της γρήγορης μουσικής κατανάλωσης... :)