Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το σύνταγμα της (μουσικής) ηδονής..Τα άλμπουμ του 2012 : 22. Django ray

22. Django Django - DJANGO DJANGO
«... Ο πρώτος ομότιτλος δίσκος τους,συγκεντρώνει επτά καινούρια και έξι παλιότερα που υπήρχαν στα 4 σινγκλ που έχουν βγάλει τα 3 τελευταία χρόνια και διακρίνεται για  την ανανεωτική μουσική αύρα που εκπέμπει....
Δυνατός ,καθαρός ήχος,τονισμένα χαμηλά,ιδιόρρυθμα χορευτικός και ευχάριστος,ο δίσκος τους είναι ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο με πολλές εξαιρετικές στιγμές (''Wor'','' Default'', ''Hail Bop'','' Skies Over Cairo'' , '' Life's A Beach'' ) αλλά και δυο τρία που θα μπορούσαν να λείπουν(  '' Zumm Zumm'' ,'' Love's Dart'' ).
Το ντεμπούτο των DJANGO DJANGO ,αναπτύσσει δικιά του προσωπικότητα και ο πολυρυθμικός φολκοηλεκτρονικός του ήχος ανανεώνει το παρελθόν και χαμογελά αισιόδοξα προς το μέλλον...»
Αχ αυτό το μέλλον! Πολλοί δίσκοι φέτος,ακόμα και μέσα από την λίστα του Σπιτιού είχαν και τις αδυναμίες αλλά και τις δυνατές στιγμές τους ή κάτι που τους χαρακτήριζε,μακριά από τη στρούγκα της μουσικής βιομηχανίας. Αυτό που ήταν χαρακτηριστικό όμως ήταν τα προμηνύματαπου κουβαλούσαν για ένα μέλλον ακόμα πιο δυνατό.Για κάποια από τα σαράντα προηγούμενα έχω βάλει κρυφό στοίχημ με τον εαυτό μου ότι θα μας καταπλήξουν ακόμα περισσότερο στο μέλλον.
Βέβαια έχασα ένα άλλο ,θεωρητικό ευτυχώς,στοίχημα που είχα βάλει και αφορούσα το φετινό νο.1 της NME.Πίστευα έχοντας τσεκάρει όσο το δυνατόν περισσότερα και γνωρίζοντας περίπου προς τα που κινείται η εφημερίδα τόσα χρόνια και δεδομένης της ξεροκέφαλης Βρεατανομανίας της ότι στην κορυφή φέτος θα ήταν το δικό μας νο.22. Ανακηρύχτηκε νο.11,με προτιμητέα Βρετανική μπάντα τους συμπαθητικούς ALT-J ( στο νο.5 ! Πάει για φέτος η θεωρία μου).
Όμως το ντεμπούτο των DJANGO DJANGO, είχε τεράστια ανταπόκριση και όχι άδικα. Είναι μέσα στην εποχή του ,για την ακρίβεια ,στην αισιόδοξη πλευρά της εποχής του.
Αυτή που ακόμα οραματίζεται και δημιουργεί σύγχρονα ,δυνατά,γεμάτα παλμό, αρμονικά τραγούδια που γιορτάζουν την ιστορία του ροκ και της μουσικής γενικότερα. 
Εύχομαι καλύτερη τύχη από τους συγγενείς τους,τους THE BETA BAND.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom