Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το σύνταγμα της (μουσικής) ηδονής..Τα άλμπουμ του 2012 : 22. Django ray

22. Django Django - DJANGO DJANGO
«... Ο πρώτος ομότιτλος δίσκος τους,συγκεντρώνει επτά καινούρια και έξι παλιότερα που υπήρχαν στα 4 σινγκλ που έχουν βγάλει τα 3 τελευταία χρόνια και διακρίνεται για  την ανανεωτική μουσική αύρα που εκπέμπει....
Δυνατός ,καθαρός ήχος,τονισμένα χαμηλά,ιδιόρρυθμα χορευτικός και ευχάριστος,ο δίσκος τους είναι ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο με πολλές εξαιρετικές στιγμές (''Wor'','' Default'', ''Hail Bop'','' Skies Over Cairo'' , '' Life's A Beach'' ) αλλά και δυο τρία που θα μπορούσαν να λείπουν(  '' Zumm Zumm'' ,'' Love's Dart'' ).
Το ντεμπούτο των DJANGO DJANGO ,αναπτύσσει δικιά του προσωπικότητα και ο πολυρυθμικός φολκοηλεκτρονικός του ήχος ανανεώνει το παρελθόν και χαμογελά αισιόδοξα προς το μέλλον...»
Αχ αυτό το μέλλον! Πολλοί δίσκοι φέτος,ακόμα και μέσα από την λίστα του Σπιτιού είχαν και τις αδυναμίες αλλά και τις δυνατές στιγμές τους ή κάτι που τους χαρακτήριζε,μακριά από τη στρούγκα της μουσικής βιομηχανίας. Αυτό που ήταν χαρακτηριστικό όμως ήταν τα προμηνύματαπου κουβαλούσαν για ένα μέλλον ακόμα πιο δυνατό.Για κάποια από τα σαράντα προηγούμενα έχω βάλει κρυφό στοίχημ με τον εαυτό μου ότι θα μας καταπλήξουν ακόμα περισσότερο στο μέλλον.
Βέβαια έχασα ένα άλλο ,θεωρητικό ευτυχώς,στοίχημα που είχα βάλει και αφορούσα το φετινό νο.1 της NME.Πίστευα έχοντας τσεκάρει όσο το δυνατόν περισσότερα και γνωρίζοντας περίπου προς τα που κινείται η εφημερίδα τόσα χρόνια και δεδομένης της ξεροκέφαλης Βρεατανομανίας της ότι στην κορυφή φέτος θα ήταν το δικό μας νο.22. Ανακηρύχτηκε νο.11,με προτιμητέα Βρετανική μπάντα τους συμπαθητικούς ALT-J ( στο νο.5 ! Πάει για φέτος η θεωρία μου).
Όμως το ντεμπούτο των DJANGO DJANGO, είχε τεράστια ανταπόκριση και όχι άδικα. Είναι μέσα στην εποχή του ,για την ακρίβεια ,στην αισιόδοξη πλευρά της εποχής του.
Αυτή που ακόμα οραματίζεται και δημιουργεί σύγχρονα ,δυνατά,γεμάτα παλμό, αρμονικά τραγούδια που γιορτάζουν την ιστορία του ροκ και της μουσικής γενικότερα. 
Εύχομαι καλύτερη τύχη από τους συγγενείς τους,τους THE BETA BAND.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...