24. Visions - GRIMES
«..Αναμφίβολα
η στιλπνή,εξωτική και όμορφη ηλεκτρονική ποπ που προσφέρει ντυμένη
έξυπνα με νυχτερινό goth ένδυμα είναι αρκετά ελκυστική,χαριτωμένη και
μέσα στην εποχή της ipad γενιάς.
Η GRIMES a.k.a. Claire Boucher, διαμορφώνει το χαρακτήρα της ποπ αυτής της δεκαετίας και σίγουρα έχει θετικό μέλλον μπροστά της....»
Δεν είναι απλά ένα πολύ έξυπνο ποπ άλμπουμ.Βάζει και τα όρια της ποπ της εποχής σε υψηλότερη στάθμη. Γύρισα πολλές φορές σε αυτό. Στην αρχή υπήρχε αυτό το απροσδιόριστα ελκυστικό που με προκαλούσε ν' ακούσω.Μετά άρχισα να συνηθίζω τον ήχο ,τη δομή . Στο τέλος,μετά την εξοικείωση με τους ρυθμούς και την παραγωγή του που μπαίνει μπροστά, έπεσε σαν ώριμο φρούτο επάνω μου και όλη η ποπ δομή των τραγουδιών.Πρόσεξα κάτι που φυσιολογικά υποτίθεται έπρεπε να βγαίνει μπροστά και όχι να καραδοκεί σαν φάντασμα από πίσω.Μελωδικές γραμμές,όχι δύσκολες,που πιθανόν οι ποπ μαιτρέσες των Αμερικάνικων καταλόγων να σκότωναν να τραγουδήσουν αλλά για κάποιο λόγο ούτε που πήραν χαμπάρι.
Φαντάζομαι αν η Claire Boucher είχε πιό mainstream φωνή,να το καταλαβαίναμε καλύτερα. Αλλά με αυτή τη γατίσια και χαμηλή φωνή δε μπορεί να χτυπήσει νούμερα 1.
Όμως, σαν έξυπνη κοπέλα,προτιμά να την αποδομεί από χαμηλές συχνότητες και να την κάνει σχεδόν διάφανη, αέρας, που εισχωρεί και γίνεται ο συνεκτικός δεσμός όλων των υπόλοιπων οργάνων. Το «είναι» της μουσικής υπόστασης του ''Visions''..
Είναι επίτευγμα να ακούς κάτι που στη χειρότερη περίπτωση θα μπορούσε να γίνει r'n'b να μετατρέπεται σε ονειρική ομορφιά δίνοντας ακόμα πιο πολλούς πόντους στην 4AD και ελπίδα για το μέλλον της ποπ.
Δεν είναι απλά ένα πολύ έξυπνο ποπ άλμπουμ.Βάζει και τα όρια της ποπ της εποχής σε υψηλότερη στάθμη. Γύρισα πολλές φορές σε αυτό. Στην αρχή υπήρχε αυτό το απροσδιόριστα ελκυστικό που με προκαλούσε ν' ακούσω.Μετά άρχισα να συνηθίζω τον ήχο ,τη δομή . Στο τέλος,μετά την εξοικείωση με τους ρυθμούς και την παραγωγή του που μπαίνει μπροστά, έπεσε σαν ώριμο φρούτο επάνω μου και όλη η ποπ δομή των τραγουδιών.Πρόσεξα κάτι που φυσιολογικά υποτίθεται έπρεπε να βγαίνει μπροστά και όχι να καραδοκεί σαν φάντασμα από πίσω.Μελωδικές γραμμές,όχι δύσκολες,που πιθανόν οι ποπ μαιτρέσες των Αμερικάνικων καταλόγων να σκότωναν να τραγουδήσουν αλλά για κάποιο λόγο ούτε που πήραν χαμπάρι.
Φαντάζομαι αν η Claire Boucher είχε πιό mainstream φωνή,να το καταλαβαίναμε καλύτερα. Αλλά με αυτή τη γατίσια και χαμηλή φωνή δε μπορεί να χτυπήσει νούμερα 1.
Όμως, σαν έξυπνη κοπέλα,προτιμά να την αποδομεί από χαμηλές συχνότητες και να την κάνει σχεδόν διάφανη, αέρας, που εισχωρεί και γίνεται ο συνεκτικός δεσμός όλων των υπόλοιπων οργάνων. Το «είναι» της μουσικής υπόστασης του ''Visions''..
Είναι επίτευγμα να ακούς κάτι που στη χειρότερη περίπτωση θα μπορούσε να γίνει r'n'b να μετατρέπεται σε ονειρική ομορφιά δίνοντας ακόμα πιο πολλούς πόντους στην 4AD και ελπίδα για το μέλλον της ποπ.
Σχόλια