Τα 120 άλμπουμ που ξεχώρισε φέτος η επιτροπή του Σπιτιού σαν τα άλμπουμ που αξίζει να είχατε ακούσει το 2017 είναι δίσκοι που ακούστηκαν πάνω από 5 φορές τουλάχιστον και όσο πλησιάζουμε στα είκοσι οι ακροάσεις είναι περισσότερες.
41.I Love You Like A Brother - ALEX LAHEY
(Dead
Oceans)
Πρόσχαρο,
νευρώδες, γεμάτο ενέργεια και όλα αυτά δοσμένα με πάθος, το ντεμπούτο της 25χρονης
Αυστραλέζας τραγουδοποιού με το πολύ όμορφο και χιουμοριστικό εξώφυλλο είναι ένας
καταρράκτης με πανκ ορμή και ποπ
ευαισθησίες στις σωστές στάθμες.
Τα
τραγούδια του είναι στις δικές μου
λίστες, για εκπομπές (το ξέρετε ήδη από
το προηγούμενο παρθενικό της e.p.),
για πάρτυ και καλοκαιρινά σουαρέ και
μη ρωτάτε που θα βρίσκομαι αν θα επισκεφθεί
κάποιο από τα τοπικά κλαμπ κάποτε.
Βέβαια
δύσκολα θα την πάρουν σοβαρά κάποιοι
ροκ ακροατές λόγω του ότι η φωνή της
ταιριάζει πάρα πολύ με τις χροιές των
mainstream συναδελφισών της.
Φυσικά ακούγοντας το πόσο καλά ξέρει
να γράφει τραγούδια που είναι άμεσα και
ευχάριστα (παρόλες τις
δυσκολίες της ζωής που αναφέρει σε
μερικά) χωρίς κόλπα και δηλώσεις, τότε
θα συμφωνήσετε ότι είναι ένα πολύ δυνατό
ντεμπούτο για να μείνει εκτός πενηντάδας
από οποιαδήποτε λίστα.
42.Interplanetary
Class Classics - THE MOONLANDIGZ
(Chimera Music/Transgressive)
Από
τα ντεμπούτα άλμπουμ που προκαλούν τις
αισθήσεις και τις αναμνήσεις από το
πρώτο κιόλας λεπτό. Ιδιοφυείς μουσικοί
που κινούνται άνετα από SUICIDE
ροκ
μέχρι Big
Beat, από αναλογική ηλεκτρονική exotica
μέχρι το γκαραζ. Η ποικιλία των μουσικών
ειδών που περιέχει το άλμπουμ εντυπωσιάζει
και η ακρόαση γίνεται αρκετά διασκεδαστική,
δεδομένης και της ψυχεδελικής ευφορίας
που δημιουργούν οι THE
MOONLANDIGZ. Μπορεί να είναι ο πρώτος δίσκος τους αλλά υπόσχονται διαπλανητικά κλασσικά τραγούδια ήδη. Θέτουν από τώρα ψηλά τον πήχη και μπορεί για την ώρα να μην το καταφέρνουν αλλά το σχήμα δείχνει ικανό και αρκετά ευέλικτο για να το πραγματοποιήσει κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον. Σπινθηρίζει και σφύζει από μουσικές
ιδέες που συνήθως στο δεύτερο άλμπουμ
ή εξατμίζονται ή ανθούν. Για το 2017 όμως
η θέση τους είναι εξασφαλισμένη σαν ένα
από τα πιο συναρπαστικά ντεμπούτα.
43.Time – SAPPHIRE SLOWS
(Kaleidoscope)
Είμαστε
πλέον μακριά από 2013 όμως θυμόμαστε ότι
φιλοξενήσαμε στα αγαπημένα μας τότε το
ντεμπούτο της.
Φέτος
είχε την απόλυτη προσοχή μας από το
πρώτο κιόλας τραγούδι που ακούσαμε από
το δεύτερο άλμπουμ της (στα όρια του
mini,
αλλά
ποιός νοιάζεται), που είναι
η δεύτερη κυκλοφορία της μέσα στο 2017,
μετά το πολύ πειραματικό e.p.
''The
Role Of Purity'' που είχε κυκλοφορήσει νωρίτερα στο έτος.
Ήταν
θέμα δευτερολέπτων να βυθιστούμε στον
υποβλητικό ρυθμικό παράδεισο που
δημιουργεί η Kinuko
Hiramatsu
και
να αιωρηθούμε
με μεγάλη ευχαρίστηση αρκετές φορές μέσα στο αέρινο, ηλεκτρονικό
όνειρο του ''Time'', για να καταλάβουμε ότι η
Γιαπωνέζα ποπ καλλιτέχνης κατάφερε και
πάλι να δημιουργήσει ένα ονειρορυθμικό
περιβάλλον με αιθέρια τραγούδια που
δεν τους λείπουν ούτε η ασφάλεια, ούτε
η στιβαρή αρχιτεκτονική, ούτε και ο
μεγάλος βαθμός ικανοποίησης που
προσφέρουν στους ακροατές.
Ηλεκτρονική
ποπ που ξεπερνάει την απλή καταναλωτική
κατεύθυνση και έχει το όραμα για ηχητική
απόλαυση και ομορφιά.
44.Antisocialites
– ALVVAYS
(Polivynil
record company)
"If
old people ask, I say it sounds like
the
Cranberries.
If young people ask, I call it jangle pop. If a punk asks, I say it's
pop..."
''I
just really like to write pop songs and I don’t really care what
genre that is..''
Φέτος
η Καναδική αυτή μπάντα μας κατέκτησαν
εντελώς εδώ στο Σπίτι. Μας έδωσαν το απαραίτητο
indie μουσικό
lifting, που είχαμε ανάγκη από καιρό. Ακούγονται φρέσκοι παρ' όλες τις επιρροές τους.
Επαναλαμβανόμενες
ακροάσεις του δεύτερου άλμπουμ τους
''Antisocialites'',
αποτρέπουν περισσότερα σχόλια και
δημιουργούν περισσότερο εθισμό στις
γλυκόπικρες μελωδίες από την όμορφη
φωνή της Molly
Rankin
και στα νοσταλγικά ριφφ που ανακαλούν
μνήμες από τις αρχές και τα μέσα των
'90'ς.
Συγκεντρωμένοι στο να γράφουν τραγούδια
με γερές μελωδίες, πετυχαίνουν να προστεθούν σε μια
μεγαλύτερη λίστα από ανεξάρτητα σχήματα
που ακούγονται ουσιώδη το 2017 και φυσικά
σε μιά ακόμη μεγαλύτερη λίστα με Καναδικά
σχήματα που θα χτυπούσαν τα περισσότερα
μετάλλια συμμετοχής στη φετινή ανασκόπηση
αν αυτή ήταν Ολυμπιακό άθλημα.
45.Haiku
From Zero
–
CUT COPY
(Astralwerks)
Τους
κατηγορούν ότι η χορευτική ποπ μουσική
που κάνουν σε αυτό το άλμπουμ είναι σαν fruit
punch απέναντι
στις βότκες που προσφέρουν οι LCD
SOUNDSYSTEM με το ''American Dream''. Βέβαια δεν
έχουν τον βαρύ, ισχυρό και εντυπωσιακό ήχο και image που προβάλουν οι
Νεοϋρκέζοι.
Όμως
στο τέλος, οι
συνεχόμενες ακροάσεις αποδεικνύουν
ότι το πνεύμα ενισχύεται περισσότερο,
κάτι που τους μετατρέπει από απλό fruit
punch σε ενεργειακό
ποτό πρώτης κλάσης ή σε δεύτερο ποτήρι
Jack
Daniels . Η ευεξία
που υποτίθεται ότι φέρνει η χορευτική
μουσική, προέρχεται καθαρά από την
διαύγεια και νηφαλιότητα των CUT
COPY. Εκεί που
άλλοι (LCD)
αποκαλύπτονται ότι είναι μόνο οι
επιρροές τους με ισχυρή παραγωγή και καταρρέουν σε επόμενες
ακροάσεις έρχεται η φωτεινότερη,
εξυπνότερη, πιο ευέλικτη ρυθμική μηχανή
των Αυστραλών και γίνεται η ψυχή του
πάρτυ. Έχουν κατακτήσει όλες τις '80'ς
και early
'90'ς επιρροές
τους στο έπακρο, φέρνουν το πνεύμα της
ανεμελιάς με μερικά από τα καλύτερα
τραγούδια της καριέρας τους.
Τους
κατηγορούν επίσης ότι ναι μεν κυκλοφόρησαν
ένα πολύ καλό δίσκο αλλά χωρίς
εφευρετικότητα και όραμα. Όμως μήπως
να τους αφήναμε να κάνουν αυτά τα υψηλής
ποιότητας ευφορικά (ακόμα και στις πιο
γλυκόπικρες στιγμές τους) τραγούδια
και να αφήσουμε την πρωτοπορία για
αύριο; Τουλάχιστον επιμένουν στα βασικά και τελειοποιούν τις συνθέσεις τους.
Το
''Haiku
From Zero'' είναι
το καλύτερο άλμπουμ τους μαζί με το
πρώτο και είναι ο δίσκος που μας ήρθε ακριβώς τη στιγμή που
έπρεπε. Στο τέλος του καλοκαιριού, για
να παραμείνει και να διατηρείται το
σπάνιο πνεύμα της ελαφρότητας και
ανεμελιάς...
Σχόλια