03.Reaching
For Indigo -CIRCUIT
DES YEUX
(Drug
City)
«A moment that
fell down in the life of Haley Fohr on January 22, 2016 - now in
album form! Redefining and realizing the goals that were set to
allow Haley become Circuit des Yeux and Circuit des Yeux to become
Haley.»
Πρόκειται
για το πέμπτο άλμπουμ του μουσικού
σχήματος της Haley
Fohr, η
οποία δραστηριοποιείται στο χώρο της
ας πούμε πειραματικής φόλκ από το 2007.
Το
''Reaching
For Indigo'' είναι
από τους δίσκους που τιμούν την blues,
folk και
Ινδιάνικη μουσική χωρίς να μένουν σε
φολκλόρ επίπεδα αλλά επιχειρούν
υπέρβαση σε περισσότερο πνευματικά
επίπεδα. Η μυσταγωγική και υποβλητική
ένταση του δίσκου συμπληρώνεται με τη
θαυμάσια βαρύτονη φωνή της Haley
Fohr, που
τραγουδά σαν να βρίσκεται σε κατάσταση
ενόρασης και καθοδηγεί τα τραγούδια
στις διάφορες μεταμορφώσεις τους. Όπως
αναφέρει και το σημείωμα που διαβάσετε,
ο βιωματικός παράγοντας ευθύνεται σε
πολύ μεγάλο βαθμό για τη δημιουργία αλλά και την πνευματική πορεία της καλλιτέχνιδας μέχρι να δημιουργηθεί ο δίσκος.
Στις αρχές του 2016, η Haley Fohr, κατέρρευσε μυστηριωδώς στο σπίτι της με πολύ άσχημα σωματικά συμπτώματα. Στη συνέχεια, έφυγε από το σπίτι της και τελικά υιοθέτησε μια πιο ανοικτή κατανόηση του κόσμου γύρω της. Σίγουρα εξάπτει την περιέργεια αυτή η σκληρή αλλαγή αλλά πολύ περισσότερο μας συναρπάζει το γεγονός ότι αποτέλεσε αφετηρία για τη δημιουργία του άλμπουμ αυτού.
Ενός άλμπουμ αφοπλιστικά απλού και με καθαρή μουσική άποψη όσο και αινιγματικού.
Η ακρόαση είναι δελεαστική. Με κατέχει από το πρώτο κιόλας τραγούδι, το υποβλητικό ''Brainshift'' και δε με αφήνει μέχρι να σβήσει τελείως η ησυχία μετά το τέλος του ''Falling Blonde'' που λογικά ξεκίνησε όλη την ιστορία πίσω από το άλμπουμ.
Η φωνή της είναι μεγάλο εργαλείο αλλά και το όργανο που επικαλείται όλη την ομορφιά και τον πόνο που προηγήθηκαν μέχρι να φτάσει η στιγμή που αναδυόμενη από αυτά, με καινούρια οπτική και ψυχολογία μας τα διηγήται.
Στις αρχές του 2016, η Haley Fohr, κατέρρευσε μυστηριωδώς στο σπίτι της με πολύ άσχημα σωματικά συμπτώματα. Στη συνέχεια, έφυγε από το σπίτι της και τελικά υιοθέτησε μια πιο ανοικτή κατανόηση του κόσμου γύρω της. Σίγουρα εξάπτει την περιέργεια αυτή η σκληρή αλλαγή αλλά πολύ περισσότερο μας συναρπάζει το γεγονός ότι αποτέλεσε αφετηρία για τη δημιουργία του άλμπουμ αυτού.
Ενός άλμπουμ αφοπλιστικά απλού και με καθαρή μουσική άποψη όσο και αινιγματικού.
Η ακρόαση είναι δελεαστική. Με κατέχει από το πρώτο κιόλας τραγούδι, το υποβλητικό ''Brainshift'' και δε με αφήνει μέχρι να σβήσει τελείως η ησυχία μετά το τέλος του ''Falling Blonde'' που λογικά ξεκίνησε όλη την ιστορία πίσω από το άλμπουμ.
Η φωνή της είναι μεγάλο εργαλείο αλλά και το όργανο που επικαλείται όλη την ομορφιά και τον πόνο που προηγήθηκαν μέχρι να φτάσει η στιγμή που αναδυόμενη από αυτά, με καινούρια οπτική και ψυχολογία μας τα διηγήται.
Στο ''Reaching
For Indigo'' ακούω
την ψυχική ένταση που προηγήθηκε. Ακούω
διαυγείς ήχους, αρμονική μουσική,
παρακολουθώ με ενδιαφέρον. Στο τέλος παραμένει η αίσθηση νηνεμίας μετά από «ταραχή», η ανακουφιστική αίσθηση της εγγύτητας με το
έργο αλλά και της επαφής με μια διαφορετικού
τύπου ευγένεια και σεβασμό.
Σχόλια