04. Aviary
- JULIA
HOLTER
(Domino)
«
“Everyone’s going crazy,” she says with a sigh. “Everyone’s
overwhelmed. … Discourse these days—the internet, communication,
it’s like eee!
eee! Eee!”
»
(the
ringer)
Η
αγαπημένη μας Julia
Holter....Δεν
παρέμεινε στην «ασφάλεια» του προηγούμενου
της άλμπουμ ''Have
You in My Wilderness''. Δεν
έκανε άλλο ένα άλμπουμ με προκαθορισμένα
τραγούδια γύρω από συναισθηματικούς
άξονες. Δεν έκανε άλλο ένα άλμπουμ για
να αρέσει στον καθένα. Αφέθηκε στις
δικές τις επιθυμίες να δημιουργήσει το
πιο φιλόδοξο άλμπουμ, της μέχρι τώρα
καριέρας της και να αναμετρηθεί με τον
ήχο και τις τωρινές της ανησυχίες. Άλμπουμ ενενήντα λεπτών, δεκαπέντε τραγούδιων
μεγάλης διάρκειας που κρύβουν άλλα τόσα
μέσα τους και με την ατρόμητη αλλά και ριψοκίνδυνη πεποίθηση ότι
το ταξίδι για αυτά που αντιμετωπίζεις
στην πορεία και στο πως θα καταλήξεις
μετά από αυτό.
Η
Julia
Holter και
οι συνεργάτες της -που τους τιμά σε
αρκετές συνεντεύξεις της σαν σημαντικά
πρόσωπα για την επίτευξη του άλμπουμ-
αντλούν από πολλές καλλιτεχνικές πηγές (από ποιήματα αρχαίων και σύγχρονων ποιητών), εισάγουν φωνητικές
τεχνικές του Μεσαίωνα, φολκ, free
form, jazz και ηλεκτρονική, δημιουργώντας, στην ουσία, ένα μουσικό
αντίδοτο για την τοξικότητα της
εποχής. Το γεγονός επίσης ότι σημαντική
επιρροή στάθηκε και η μουσική της ταινίας
''Blade
Runner'' του
Βαγγέλη Παπαθανασίου δεν περνά απαρατήρητο
στο άλμπουμ.
Τα
υπερ-τραγούδια στην ουσία, λόγω του
φορτίου ιστορίας και Τέχνης που
κουβαλούν, διακρίνονται για την
περιπετειώδη υφή τους αλλά και για την
υπαρξιακή τους αναζήτηση. Μπορεί κανείς
να βρει μερικά από τα καλύτερα τραγούδια
της αλλά μπορεί και να σταθεί αμήχανος
για κάποια άλλα. Η Julia
Holter βρίσκεται
σε μεγάλη δημιουργική υπερένταση σε
αυτό το άλμπουμ και γι' αυτό δεν απορρίπτει
τίποτα για χάρη μιάς άνετης ακρόασης . Όταν βέβαια η
σκέψη πάψει να είναι αναλυτική και
συγχρονιστεί με την ακοή της ψυχής, το γενικό συναίσθημα που
βγαίνει από το άλμπουμ ακούγεται ξεκάθαρο και βρισκόμαστε
απέναντι σε ένα έργο συναισθηματικά
ανήσυχο, εσωτερικά περιπετειώδες, ευφυές
και με τη μελαγχολία του να αντανακλά μια εποχή
που έχει χάσει τη διάθεση για ηρεμία,
βρίσκεται στο κόκκινο και δεν αποζητά
ειρήνη αλλά αίμα.
Το μήνυμα του δίσκου
δεν είναι ένα και δεν χρωματισμένο. Η
ίδια λέει ότι δεν υπάρχει μήνυμα αλλά
διακρίνω μια στάση που δείχνει
ενεργητικότητα, δημιουργική αντίδραση
και αντίσταση με νότες, ηχητικές
ακολουθίες και παντελή αδιαφορία στο
να προσαρμόσει τις κλασσικές της σπουδές
στον πλαστικό ήχο του σήμερα.
Το ''Aviary''
είναι
μια καλλιτεχνική ασπίδα απέναντι στο θόρυβο,
στο χάος, στην ημιμάθεια. Προέρχεται
από μια γνήσια καλλιτέχνη που έχει
επιβάλλει τους δικούς της όρους στο
χώρο της δημιουργίας και δεν ευθύνεται
αν η αντίληψη των ακροατών δεν
ανταποκρίνεται κατάλληλα.
Δεν είναι ο
καλύτερος δίσκος της, διαβάζω, αλλά τι θα πει
«καλύτερος»; Βατός και κοινά αποδεκτός;
Πολύπλοκος και εντελώς χαοτικός που
για να εξευμενίσουμε την αμηχανία μας
θα τον θεωρούσαμε αριστούργημα;
Το
''Aviary''
είναι
όπως ακούγεται. Ένα πολύπλοκο άλμπουμ,
επικό σε διάρκεια που ξεχωρίζει για την
παθιασμένη επιθυμία της καταρτισμένης
μουσικά δημιουργού του να εξέλθει των
ορίων που δημιουργεί για κάτι ακόμα πιο
σύνθετο πάντα σε απόλυτο συγχρονισμό
με τον εσωτερικό κόσμο της, πλήρες αλλά
ταυτόχρονα εκτεθειμένο ακόμα και με αδυναμίες, χωρίς
ψυχαναγκαστική ή εμπορική τελειομανία.
Σχόλια