Η σημερινή πεντάδα διαθέτει ρυθμό, αναλογική ηλεκτρονική μαγεία, καυτό ροκ και απογειωτική electronica....
31. Timebeing – UJI [ZZK]
«Μια προϊστορική φυλή χορεύει γύρω από τη φωτιά. Νεαροί γλεντζέδες χάνονται σε μια κατάμεστη πίστα. Οι εξερευνητές πετούν έναν πύραυλο προς έναν άλλο γαλαξία. Στο σύμπαν του TIMEBEING-τρίτου άλμπουμ του Αργεντίνου μουσικού LuisMaurette-όλα αυτά τα πράγματα συνδέονται. Από τις πρώτες μέρες της ανθρωπότητας, οι άνθρωποι προσπάθησαν να επεκτείνουν την πραγματικότητά τους πέρα από τους περιορισμούς του εδώ και τώρα—και χρησιμοποίησαν την τεχνολογία για να το πραγματοποιήσουν. Οι μέθοδοι και οι μηχανές τους μπορεί να έχουν αλλάξει στο πέρασμα των αιώνων, αλλά η κίνηση παραμένει σταθερή, δονείται στην ιστορία και καταλαμβάνει έναν χώρο όπου ο χρόνος χάνει κάθε νόημα…..
…….Η Υπέρβαση είναι ο στόχος και το άλμπουμ κινείται σε φανταστικούς χώρους που μπορεί να υπάρχουν ή να μην υπάρχουν: μια μεταλλική ζούγκλα, ένα βαλκανικό διαστημόπλοιο, ένα σύννεφο που μεταμορφώνεται σε μια ταραχώδη δίνη. Όλο αυτό το διάστημα, ο Uji διασχίζει την ιστορία, συμβουλεύεται πρεσβύτερους και μελλοντολόγους καθώς ανοίγει τις πόρτες της αντίληψης και γράφει μια νέα μυθολογία σχετικά με το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.»
Είναι απόλαυση το δελτίο τύπου αλλά ακόμα περισσότερο είναι να μπαίνει κανείς στο ρυθμικό περιβάλλον του άλμπουμ και να πλοηγηθεί νοερά στα μέρη του να ακούσει το αρχέγονο και θαυμάσει τη συνεκτικότητα και την υποβλητική διάθεση του. Ο Uji είναι εθνομουσικολόγος κατά βάση και πριν κυκλοφορήσει το άλμπουμ έχει κάνει έρευνα τόσο σε ρυθμούς αλλά και στη φιλοσοφία που τους διέπει.
Και μπορεί να ξεκίνησε μόνος του το ταξίδι αλλά το σύμπαν του Timebeing εκτός από την ηχητική του διάσταση έχει και οπτική καθώς υπάρχει το σχετικό φίλμ με οκτώ ενότητες βίντεο στις συνθέσεις του άλμπουμ αλλά γίνεται και δρώμενο στις ζωντανές εμφανίσεις, με χορευτές και σκηνικά. Με αυτό τον τρόπο, η εμπειρία από ατομική μπορεί να γίνει συλλογική και να διαμορφωθεί περαιτέρω.
Υπάρχει αρκετός χώρος για να απολαύσει ή και να αντλήσει δύναμη από αυτό το άλμπουμ.
32. Ultra Truth – DANIEL AVERY [Phantasy Sound, PIAS]
«Το Ultra Truth με βρίσκει σε διαφορετικό μέρος από αυτό που ήμουν πριν. Τα προηγούμενα άλμπουμ μου είχαν επικεντρωθεί στην ιδέα ότι η μουσική είναι μια απόδραση ή μια απόσπαση της προσοχής από τον κόσμο, αλλά αυτό δεν συμβαίνει αυτή τη φορά. Για μένα αυτό το άλμπουμ έχει να κάνει με το να κοιτάω κατευθείαν στο σκοτάδι, όχι να ξεφεύγω από αυτό. Υπάρχει τρόπος να περάσετε αυτές τις στιγμές, αλλά περιλαμβάνει να κρατάτε τους σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή σας κοντά σας και να πλοηγείστε μαζί στον θόρυβο. Αυτό είναι ένα σκόπιμα βαρύ και πυκνό άλμπουμ, οι οικείες στιγμές του συχνά κρύβονται σε σκονισμένες γωνίες. Δεν ασχολούμαι πια με ομιχλώδη ευφορία. Το Ultra Truth είναι ένα παραμορφωμένο πυρετό όνειρο ρεκόρ: εξοργισμένο, αποφασιστικό και ζωντανό».
Οι μουσικοί βέβαια γνωρίζουν πολύ καλύτερα το έργο τους και στις παραπάνω δηλώσεις δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι για το έκτο και καλύτερο άλμπουμ του συνθέτη/παραγωγού/μουσικού. Παρά μόνο ότι οι πιο δυναμικές του συνθέσεις είναι τόσο φορτισμένες που κινητοποιούν διαστημόπλοια σε πορεία αναχαίτισης, εμπλοκής και νίκης επί του Σκότους. Είναι οι στιγμές που το άλμπουμ κάνει υπέρβαση, διαπρέπει και ταρακουνάει τα ράθυμα σώματα μας στη δικιά τους υπέρβαση.
Αφήνοντας τα μονόλεπτα περάσματα να είναι απλά περάσματα, οι πιο ήρεμες στιγμές ηθελημένα έχουν παραμορφώσεις με τις μελωδίες σε ορατό μεν αλλά πιο πίσω πλάνο και όταν είναι πιο ονειρικές σε παίρνουν μαζί τους. Συμμετέχει μία πλειάδα εκλεκτών μουσικών και φωνών που ενισχύουν το γενικό όραμα αλλά δεν το επισκιάζουν. Είναι το πιο ολοκληρωμένο άλμπουμ του συνθέτη. Το καταλαβαίναμε και από προηγούμενες ηχογραφήσεις του αλλά η απόλυτη αλήθεια είναι ότι το άλμπουμ αυτό είναι το επιστέγασμα δέκα χρόνων καριέρας και δημιουργεί πλέον τη βάση για κάτι ακόμα πιο μεστό στο μέλλον..
33. Ghost Power – GHOST POWER [Duophonic Super 45s]
Η μαγεία του αναλογικού ηλεκτρονικού ήχου είναι ακόμα ισχυρή. Το επιβεβαιώνει το πρώτο, ομώνυμο άλμπουμ των GHOST POWER. Μέσα σε 10 οργανικές συνθέσεις ξεδιπλώνονται οικείες επιρροές της ηλεκτρονική δεκαετίας του ‘ 70, από τις προφανείς επιρροές της Γερμανικής σχολής μέχρι τον Lalo Schifrin. Μέσα σε 40 λεπτά η επίδραση είναι ισχυρή, καθηλωτική και δημιουργεί ευχάριστα συναισθήματα. Οι εγκέφαλοι των Jeremy Novak (Dymaxion) and Timothy Gane (Stereolab, Cavern of Anti-Matter and Turn On) είναι η εγγύηση που δεν μας παίρνει από κάτω στην αχανή «Αστρική Μελαγχολία» και ότι η Μάγισσα Αστεροειδής μας καταπλακώνει με ευεργετικά break beats και όχι με μολυσμένη αστρόσκονη. Με λίγα λόγια τι περιμένατε από έναν οπαδό των STEREOLAB; Να μην έχει ένα τέτοιο άλμπουμ στα πολύ αγαπημένα του; Ακριβώς…
34. ACID KLAUS - Step on My Travelator: The Imagined Career Trajectory of Superstar DJ & Dance Pop Producer, Melvin Harris [Zen F.C.]
Το 2017 στην τότε ανασκόπηση του ιστολογίου, είχαμε στο νο.42 το πρώτο και μοναδικό ως σήμερα άλμπουμ των THE MOONLANDIGZ. Επειδή αυτά που σας έγραψα τότε αφορούσαν μόνο τον ενθουσιασμό που μου προκάλεσε το άλμπουμ εκείνο χωρίς καμία άλλη ουσιαστική πληροφορία, αποκαθιστούμε σήμερα τον εγκέφαλο του σχήματος εκείνου, Adrian Flanagan, μεταφέροντας σας σε αυτό το αποκαλυπτικό άρθρο του Quietus για την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πορεία του στα underground μουσικά πράγματα της προηγούμενης δεκαετίας. Από κει απομονώνουμε το κομμάτι που αναφέρεται στο πιο πρόσφατο μουσικό του όχημα και το δεύτερο που φιλοξενούμε σε λίστα με τα αγαπημένα:
«Το τελευταίο έργο του Flanagan, Acid Klaus προέκυψε τυχαία κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Κατά τη διάρκεια της επιβεβλημένης απομόνωσης του lockdown βρήκε παρηγοριά στα παλιά drum machines και synth στο σπίτι του και η μουσική άρχισε να ξεπετάγεται. «Θα έδινα κομμάτια από πρόχειρα όργανα και βίντεο σε μια ανώνυμη σελίδα στο Instagram που αποκαλούσα ξεκαρδιστικά «SHIZENHOUSEN MUSIC» και σε ένα σωρό κόσμο φαινόταν να αρέσει», λέει. «Ποτέ δεν θέλησα πραγματικά να κάνω απλώς ορχηστρική χορευτική μουσική, γι' αυτό άρχισα απλώς να δημιουργώ και να στέλνω κομμάτια σε ανθρώπους που ήξερα, των οποίων η δουλειά μου άρεσε και σε μερικούς νέους καλλιτέχνες που δεν ήξερα προσωπικά, αλλά μου άρεσε το vibe τους».
Αυτά τα τραγούδια πήραν μορφή και ηχογραφήθηκαν με αποτέλεσμα ένα από τα πιο απροσδόκητα άλμπουμ της χρονιάς και ταυτόχρονα από τα άλμπουμ που σφύζουν από νοσταλγία αλλά και δυναμισμό. Οι συμμετοχές των Maria Uzor (SIN YA TEETH, Richard Howley, Hannah Hu και Cat Rin, μια Ουαλόφωνη τραγουδίστρια, «τα κομμάτια διασχίζουν την ιστορία της καριέρας του φανταστικού DJ και παραγωγού χορού, Melvin Harris, από τα πρώτα χρόνια του που έπαιζε δωρεάν σε φεστιβάλ και κάνοντας crossover επιτυχίες, μέχρι τα ναρκωτικά και την τελική εξάντληση».
Εκτός από τα δύο τελευταία τραγούδια που απορροφούνται από τις φολκ επιρροές το, το υπόλοιπο άλμπουμ είναι ένα πάρτι με όλη τη σημασία της λέξης. Το επίπεδο έντασης δεν προδίδει ότι διανύουμε μια σκοτεινή περίοδο είναι έντονα «κατηλειμμένο» από electro και acid house διονυσιασμό και δεν κατεβαίνει στο πράσινο παρά μόνο στον «επίλογο». Για Το Σπίτι ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη και είναι πλέον η άμεση πρόταση μου για πάρτι που θα θυμάμαι…
35. Activity – CLAMM [Chapter Music]
«..δεν αναμενόταν αλλά μόλις ξεκίνησε να «ξερνάει» ηλεκτρισμό, ήταν σαν μια λυτρωτική καταιγίδα. Η «κάθαρση» μιας υγιέστατης ποστ πανκ/ροκ επίθεσης τα από καταιγιστικά, θυμωμένα κιθαριστικά μέρη, σταθερούς, οργισμένους ρυθμούς και φωναχτά φωνητικά που τραγουδούσαν για βαρετές Δευτέρες, για την καταναλωτική υπερβολή και για πολλά από αυτά που επιδρούν στον ψυχισμό ενός συνηθισμένου αστού τα τελευταία τριάντα/σαράντα χρόνια.
Μόνο ο Βούδας θα αδιαφορούσε για ένα τέτοιο άκουσμα. Ή αυτοί που δεν μπορούν να εκτιμήσουν τον σωστά τονισμένο, σφιχτοδεμένο και περιεκτικό ροκ ήχο που γεννιέται από την εσώτερη ανάγκη για έκφραση/εκτόνωση/ανακούφιση που για φέτος παίζουν οι CLAMM από τη Μελβούρνη…».
Πρόσφατα πέρασαν και από την Αθήνα αλλά δεν αποδείχτηκαν ανώτεροι των προσδοκιών δεδομένου ότι μάλλον χρειάζεται να αποκτήσουν περισσότερο πείρα. Ωστόσο ο ενθουσιασμός τους μας άφησε με πλατιά χαμόγελα και ελπίδα για απολαυστικό ροκ ακόμα και σε αυτές τις εποχές λειψυδρίας λειτουργικού ροκ.
Σχόλια